«Γύρισα στα Μαγούλιανα μετά από πολλά χρόνια ξενιτιάς στην Αμερική. Είμαι ομορφόπαιδο, τσαχπίνης και μπίζνεσμαν. Άνοιξα αυτό το πολυκατάστημα σαν καφενείο, ξενοδοχείο, ταβέρνα και κουρείο, όλα μαζί». Το μαγαζί του πανέξυπνου Τζίμη Γόντικα βρίσκεται κάτω από έναν πελώριο πλάτανο, που σκεπάζει απ’ άκρη σ’ άκρη την μικροσκοπική πλατεία του χωριού. Κάτω από τον ίδιο πλάτανο κατάστρωνε τα σχέδια της επανάστασης πριν 200 χρόνια ο Κολοκοτρώνης μαζί με τον Μαγουλιανίτη πρώτο υπασπιστή του Φώτη Χρυσανθακόπουλο ή Φωτάκο.

Κέντρο του χωριού

Στα τραπεζάκια του καφενείου κάθονταν το ’50 και ’60 οι χωριανοί για να φάνε λουκούμι με νερό. Όταν ο καφετζής άνοιγε κανένα κουτί με παστές σαρδέλες, που είχε πάρει από το διπλανό μπακάλικο του Μπράμη, μοσχομύριζε ο τόπος. Τις έτρωγαν με ζυμωτό ψωμί, κοπάναγαν και μερικά ποτήρια κοκκινέλι από πάνω και ευχαριστιόντουσαν οι άνθρωποι. Εκεί, στα 1365 μέτρα υψόμετρο, όλα φαίνονται και είναι νόστιμα, κυρίως το νερό, που επί αιώνες τρέχει από την πηγή, λίγα πέτρινα σκαλοπάτια κάτω από τον πλάτανο.

Λένε ότι το χωριό παλιά ήταν χτισμένο χαμηλά στα «καμένα», κοντά στον Αϊ Γιάννη. Ένας τσοπάνης είδε τότε ένα τράγο με τα γένια μουσκεμένα από νερό και αφού τον ακολούθησε βρέθηκε μπροστά στην πηγή και τον πλάτανο. Με κέντρο εκείνο το σημείο φτιάχτηκαν τα Μαγούλιανα. Παλιά τα σπίτια δεν είχαν βρύσες και οι γυναίκες σηκώνονταν από τις τρεις το πρωί για να πιάσουν σειρά δίπλα στην πηγή και να πλύνουν τα σαΐσματα και τ’ άλλα βαριά ρούχα. Τα χτυπούσαν με τον κόπανο και ακουγόταν σε όλο το χωριό ο ήχος.

Οι Μαγουλιανίτες διηγούνται μια αστεία ιστορία για κάποιον πρόγονό τους, τον Βρούβα, που σηκωνόταν από τις δύο το πρωί και χτυπούσε τον κόπανο. Καθώς τότε δεν υπήρχαν ρολόγια, οι γυναίκες νόμιζαν ότι ήρθε η ώρα να πλύνουν και έπαιρναν βιαστικά τον δρόμο για την πηγή. Η πρώτη που έφτανε κάθε φορά εκεί έπεφτε επάνω στον Βρούβα, που τη στρίμωχνε με πονηρό σκοπό.

Μια χωριανή μας είπε γελώντας: «Στην πηγή γινόντουσαν και πονηρά πράγματα μόλις νύχτωνε. Χωνόντουσαν αγόρια και κορίτσια να πιάσουνε τάχα νερό, αλλά προύτσου προύτσου βγάζανε τα μάτια τους. Καλύτερα ήταν τότε, σήμερα δεν σταυρώνεις ούτε αγόρι, ούτε κορίτσι στο χωριό. Ήμασταν 2.900 νοματαίοι και απομείναμε μόνο 70. Φύγανε όλοι το ’60 για Αθήνα και Αμερική».

Καρυδένιο τέμπλο

Ανάμεσα στους ελάχιστους που απόμειναν στα Μαγούλιανα είναι και ο παπα Θόδωρος Κονδύλης, που λειτουργεί στην εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου με το εκπληκτικό καρυδένιο τέμπλο. «Το έφτιαξε εξ’ ολοκλήρου με σκαρπέλο από το 1838 έως το 1845 ο Νίκος Μόσχος από την Ήπειρο. Ακολούθησε τη μέθοδο του ‘‘τρυπητού’’, αφήνοντας διαμπερή κενά ανάμεσα στα σκαλίσματα. Για να πάρει το έργο συναγωνίστηκε με τους αδελφούς Ντινόπουλους, φημισμένους σκαλιστές από το γειτονικό Βαλτεσινίκο. Βάλανε όλοι δείγματα της δουλειάς τους μέσα στο νερό της πηγής και του Μόσχου τα σκαλίσματα δεν ξεκόλλησαν, επειδή ήταν δουλεμένα επάνω στο σώμα του ξύλου, και όχι κολλητά».
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου με το φημισμένο καρυδένιο τέμπλο.

Ο πρώτος υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φωτάκος, ήταν γεννημένος στα Μαγούλιανα.

---