Ο άνυδρος τόπος και τα ηφαιστειακά χώματα της Σαντορίνης δίνουν πολύ ωραία γεύση σε όλα τα αγροτικά προϊόντα της. Εκεί στα σκούρα και ξερά εδάφη, στα οποία δεν θα περίμενε κανείς να φυτρώνει τίποτα, αναπτύσσονται εξαιρετικές καλλιέργειες. Ο σεισμός για τη Σαντορίνη ήταν καταστροφή, αλλά για τα αμπέλια, τα ντοματάκια και τη φάβα ήταν σωσμός.
Τα ποτίζει η ομίχλη
Τα αμπέλια έχουν προσαρμοστεί επί αιώνες στο ηφαιστειακό χώμα, στο οποίο δεν αναπτύσσεται φυλλοξήρα και άλλα μικρόβια, ούτε χαλάνε τα σταφύλια που ακουμπάνε πάνω του μέχρι να ωριμάσουν. Πουθενά αλλού τα κλήματα δεν είναι τόσο χαμηλά και στρογγυλά σαν στεφάνια. Είναι έτσι φτιαγμένα από τη φύση για να κρατάνε δροσερά τα σταφύλια και να τα προστατεύουν από τον αέρα που μαστιγώνει το νησί. Ούτε πότισμα δεν χρειάζονται τα αμπέλια, γι’ αυτό τα λένε και ξερικά. Τα ποτίζει μόνο η ανεδοσά, όπως αποκαλούν την ευεργετική αραιή ομίχλη που σκεπάζει το πρωί το νησί.
Η Σαντορίνη είναι ο αρχαιότερος αμπελώνας του κόσμου, καθώς υπάρχουν ευρήματα ανασκαφών 3.500 χρόνων, που επιβεβαιώνουν τη στενή σχέση της με το κρασί. Το ηφαίστειο που έσκασε το 1650 π.Χ. αφάνισε παγκόσμιους πολιτισμούς, αλλά δεν στάθηκε ικανό να εξαφανίσει τη σαντορινιά οινοποιητική παράδοση.
Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν στο νησί κάναβες, όπως λένε τα κτίσματα που στεγάζουν τις οινοποιητικές δραστηριότητες των οικογενειών. Τα σαντορινιά κρασιά έχουν εκτός από ωραία γεύση και όμορφα ονόματα, όπως ασύρτικο, αηδάνι, αθήρι, μαντηλαριά, βουδόματο, μαυροτράγανο, αετονύχι, μαυράθηρο.
Με τα ιδιαίτερα εδάφη και το κλίμα της Σαντορίνης είναι εξοικειωμένη και η φάβα, που συνοδεύει όλα τα γεύματα στα σπίτια και τις ταβέρνες του νησιού. Τη μια χρονιά τη σοδεύουν και την επόμενη βγάζουν τον φλοιό. Άμα βγάλουν τον φλοιό την ίδια χρονιά δεν ξεκολλάει καλά και γίνεται τρίμα ο καρπός της.
Οι μερακλήδες παραγωγοί φάβας, που αρκούνται στα 100-200 κιλά, αποφεύγουν τη χρήση φυτοφαρμάκων με τον παρακάτω τρόπο: Βάζουν τη φάβα σε ένα μεταλλικό βαρέλι και το σκεπάζουν με πλαστικό, το οποίο δένουν σαν κολάρο με μια σαμπρέλα ποδηλάτου, για να μην μπορούν να περάσουν μέσα τα έντομα που εισχωρούν στον καρπό της. Μέσα στο βαρέλι βάζουν και φύλλα πικροδάφνης που δρουν ως συντηρητικά.
Το μαγείρεμα της φάβας δεν είναι καθόλου δύσκολο. Την καθαρίζουν και πλένουν καλά και τη βάζουν στην κατσαρόλα με τριπλάσια ποσότητα νερού. Όταν αρχίζει να βράζει την ξαφρίζουν και προσθέτουν λίγο ψιλοκομμένο κρεμμύδι, ενώ την ανακατεύουν συνέχεια για να μην κολλήσει. Προς το τέλος ρίχνουν αλάτι, πιπέρι και λίγο λάδι. Μόλις πήξει τη σερβίρουν, ρίχνοντας επάνω ωμό κρεμμύδι, ρίγανη, κάπαρη και λάδι. Όποιος φτιάχνει φάβα καλό είναι να μη ξεχνάει την παροιμία που λέει: «Η τέχνη θέλει μάστορα κι η φάβα λάδι».
Λιαστά στοματάκια
Η Σαντορίνη φημίζεται και για τα ντοματάκια της, που παλαιότερα εξάγονταν σε μεγάλες ποσότητες στο εξωτερικό. Ήταν τόσο δημοφιλή, που είχαν ανοίξει δεκατρία εργοστάσια πελτέ στην Οδησσό, από τα οποία σήμερα λειτουργεί μόνο ένα. Οι παλιότεροι λένε ότι λόγω των τεράστιων εξαγωγών ντομάτας και κρασιού, υπήρχε περισσότερη επικοινωνία υπήρχε μεταξύ Σαντορίνης-Οδησσού, παρά Σαντορίνης-Πειραιά. Τις ντομάτες που περίσσευαν οι Σαντορινιοί τις πετούσαν στη θάλασσα, η οποία γινόταν κατακόκκινη. Οι Αναφιώτες συχνά βρίσκανε ντομάτες στις ακτές τους, που τις πήγαινε εκεί η θάλασσα.
Τα ντοματάκια της Σαντορίνης είναι πολύ νόστιμα, είτε στη σαλάτα είτε σε μορφή σάλτσας. Τα κάνουν και λιαστά με τον παρακάτω εύκολο τρόπο: Τα κόβουν στη μέση και τα βάζουν στον ήλιο, αφού ρίξουν μπόλικο αλατοπίπερο για να μην πλησιάζουν οι μύγες. Μετά από οκτώ ημέρες στον ήλιο, αφού ξεραθούν πολύ, τις διατηρούν σε δροσερό μέρος ή τις βάζουν σε βαζάκια με λαδόξυδο. Το λαδόξιδο τις κρατάει σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά όχι πάνω από 1-2 μήνες, γιατί μετά νταγιάζουν.
Αξέχαστη γευστική εμπειρία αποτελούν και οι ντοματοκεφτέδες της Σαντορίνης, που όσοι δοκίμασαν να τους φτιάξουν με κοινές ντομάτες σε άλλα μέρη της Ελλάδας, δεν τα κατάφεραν. Αν πάτε στη Σαντορίνη μην ζητήσετε τη συνταγή των ντοματοκεφτέδων, γιατί θα αποτύχετε. Μόνο αν πάρετε μαζί σας σπόρο και χώμα από το νησί θα καταφέρετε κάτι.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα στεγάζεται από το 2017 η νέα Εθνική Λυρική Σκηνή. Πρόκειται για ένα ανυπέρβλητο αρχιτεκτόνημα μινιμαλιστικής τεχνοτροπίας, για το οποίο είναι υπερήφανοι όλοι οι Έλληνες.
Όταν πέθανε ο Γέρος του Μοριά, κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο, από το οποίο αναπαράχθηκε χάλκινο προσωπείο που εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών.
Όταν ένας Τούρκος τραυμάτισε στο πρόσωπο τον Κωνσταντίνο, εκείνος κραύγασε: «Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;». Δευτερόλεπτα μετά, ένας Οθωμανός που βρισκόταν πίσω του, του έκοψε το κεφάλι με μια σπαθιά.
Το Ηρώδειο ταρακουνήθηκε από σκληρούς progressive rock ήχους. Οι μαρμάρινες κερκίδες, στις οποίες κάθονταν πριν 2.000 χρόνια αρχαίοι Έλληνες, χθες ήταν γεμάτες από λάτρεις των Socrates κάθε ηλικίας.
Φωτογραφικό οδοιπορικό στην επιβλητική βυζαντινή καστροπολιτεία που γέννησε τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας περιέχει θησαυρούς αρχαιοελληνικού κάλλους, που παρουσιάζονται με αριστοτεχνικό τρόπο. Η περιήγηση στο μουσείο αποτελεί σχεδόν μυσταγωγία.
Δεν είναι μόνο χρήσιμο, είναι και πολύ όμορφο το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Χιλιάδες Έλληνες το επισκέπτονται και νοιώθουν υπερηφάνεια.
Έμεινε στον βυθό του Αιγαίου τέσσερα λεπτά χωρίς σκάφανδρο και κατόρθωσε να ανασύρει την άγκυρα της ιταλικής ναυαρχίδας, της οποίας είχε κοπεί η αλυσίδα.