Ο συνταξιούχος καπετάνιος Γιάννης Γιαπαλάκης, από τα Βριλήσσια, ζωγραφίζει σε όλη τη ζωή του, ούτε μια μέρα δεν πέρασε χωρίς να πιάσει το πινέλο στα χέρια του. Στο δημοτικό ζωγράφιζε τα σκηνικά των σχολικών γιορτών, στο γυμνάσιο έπαιρνε 20άρια στο μάθημα των Καλλιτεχνικών, στα καράβια ζωγράφιζε τις μαγικές εικόνες που αντίκριζε στους ωκεανούς.

Έργα του σε αρκετά μουσεία

Είναι ένας απλός οικογενειάρχης της διπλανής πόρτας, που ασκεί την τέχνη του αφιλοκερδώς. Δεν δέχεται αμοιβή για τη ζωγραφική του, παρόλο που τα έργα του κοσμούν αρκετά μουσεία και ιδρύματα. Ζωγραφίζει και χαρίζει χωρίς σταματημό. 

Το Ναυτικό Μουσείο Χανίων έχει 30 έργα του, το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης Περάματος 40, το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης στα Χανιά 2, το Ιστορικό Αρχείο Ύδρας 1, το Ναυτικό Μουσείο Γαλαξιδίου 3, το Τμήμα Βυζαντινών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γρανάδα έχει το έργο του "Αγιά Σοφιά της Κωνσταντινούπολης".

Τον Γιάννη Γιαπαλάκη έλκουν οι θαλασσογραφίες και έχει ζωγραφίσει όλα τα πλοία που έχει υπηρετήσει ως ναυτικός.

Τον μαγεύουν τα Λίμπερτι

Τα Λίμπερτι είναι εμπορικά πλοία που κατασκεύαζαν οι Αμερικανοί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για να μεταφέρουν εφόδια στη φλεγόμενη Ευρώπη. Τα πιο πολλά ήταν πλοία ενός και μόνο ταξιδιού, γιατί τα βύθιζαν οι Γερμανοί. Ένα Λίμπερτι την ημέρα κατασκεύαζαν στην Αμερική, όσα και να βυθίζονταν κάποια επιτελούσαν τον σκοπό τους. 

Μετά τον πόλεμο οι Αμερικανοί χάρισαν 45 Λίμπερτι σε Έλληνες πλοιοκτήτες που είχαν χάσει πλοία τους από γερμανικές τορπίλες. Τριάντα χρόνια κράτησαν αυτά τα βαπόρια μέχρι να τα αποσύρουν.

Ο Γιάννης Γιαπαλάκης έχει υπηρετήσει τρία χρόνια σε τρία διαφορετικά Λίμπερτι και τα θυμάται με μεγάλη νοσταλγία. Γι' αυτό πήγαινε παλαιότερα στην Κυνοσούρα του Περάματος που είναι παροπλισμένα και τα ζωγράφιζε.

Καλλιτεχνικό πάθος τρέφει και για τους φάρους, για τους οποίους λέει χαρακτηριστικά: "Ο φάρος είναι ο οδηγός μου. Μου φέρνει λύτρωση και παρηγοριά. Κάπου φτάνω επιτέλους. Εκεί υπάρχουν άνθρωποι".

Έχει δει συναρπαστικές εικόνες

Οι εικόνες που έχει καταγράψει στο μυαλό του ο καπετάν Γιάννης είναι συναρπαστικές και συχνά απόκοσμες. Ατέλειωτες ώρες στη γέφυρα του πλοίου κοιτούσε τη θάλασσα και τον ουρανό όχι μόνο ως καπετάνιος, αλλά και ως ευαίσθητος καλλιτέχνης. Μερικές εικόνες μοιάζουν εξωπραγματικές, που με δυσκολία ακόμα και ένας σουρεαλιστής ζωγράφος θα τις επέδιδε.

Οι περιγραφές του είναι εκπληκτικές: "Ταξιδεύαμε στον Νότιο Ειρηνικό, από Παναμά προς Ταϊτή. Η θάλασσα ήταν λάδι και πηχτή σαν σούπα από το πλαγκτόν, που φωσφόριζε τη νύχτα καθώς το έσχιζε το πλοίο. Πάνω από τα κεφάλια μας στον ατέλειωτο ουρανό η Αφροδίτη ήταν τόσο μεγάλη και λαμπερή, που έμοιαζε με μικρό φεγγάρι.

Μια νύχτα, με άλλο βαπόρι, σε ταξίδι από Σαν Φρανσίσκο προς Ιαπωνία, οι ναύτες με ξύπνησαν για να μου δείξουν ένα UFO στον ουρανό. Εγώ, όμως, αμέσως κατάλαβα ότι το φωτεινό φαινόμενο ήταν η Αφροδίτη, γιατί το είχα ξαναδεί και τους καθησύχασα".

Ένας πίνακας για κάθε καλεσμένο

Πριν λίγα χρόνια παντρεύτηκε ο γιος του Γιάννη Γιαπαλάκη και μετά τον γάμο ακολούθησε δεξίωση. Οι καλεσμένοι μόλις κάθισαν στα τραπέζια είδαν επάνω σ' αυτά έναν μικρό πίνακα ζωγραφικής. Ο Γιάννης ζωγράφισε και έκανε δώρο από έναν διαφορετικό πίνακα στον καθένα χωριστά από τους καλεσμένους.

Ένα κύμα τέχνης και απαλών αποχρώσεων πλημύρισε την μεγάλη αίθουσα και έκανε ακόμα πιο υπέροχη εκείνη τη βραδιά.

Προκαλεί απορία πώς εμπνέεται τόσα πολλά διαφορετικά θέματα αυτός ο γνήσιος λαϊκός ζωγράφος. Έχει κάνει πολλά ταξίδια και έχει εντυπώσει στο μυαλό του απίστευτες εικόνες, αλλά φαίνεται ότι και μέσα στην ψυχή του λειτουργεί επιπλέον μια γεννήτρια παραγωγής πρωτογενών εικόνων.

Η τέχνη καθορίζει τη ζωή του

Τα κύρια χαρακτηριστικά του Γιάννη Γιαπαλάκη είναι ότι δεν νιώθει ιδιοκτησιακή σχέση με τα έργα του και η τέχνη διαπερνάει σε βάθος τη ζωή του και καθορίζει τη συμπεριφορά του. Βλέπει ανθρώπους λυπημένους και φτιάχνει πίνακες για να απαλύνει τον πόνο τους.

Το δεύτερο μεγάλο πάθος του μετά τη ζωγραφική είναι η απέραντη αγάπη του για τα ζώα. Μαζί με την σύζυγό του δίνουν καθημερινό αγώνα για να βελτιώσουν τη ζωή όσων περισσότερων ζώων μπορούν.

Όταν πριν λίγα χρόνια πέθανε από βαριά αρρώστια ο σκύλος ενός γείτονά του, ο καπετάν Γιάννης στενοχωρήθηκε πάρα πολύ και τον ζωγράφισε. Μετά χάρισε τον πίνακα στον γείτονα, όπως κάνει με όλους σχεδόν τους πίνακές του.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

7

8

9

10

---