«Ένα βράδυ ένιωσα αδιαθεσία και χρειάστηκε για προληπτικούς λόγους να μεταφερθώ σ’ ένα νοσοκομείο του Παρισιού δίπλα στον Σηκουάνα. Η γιατρός που με εξέτασε ήταν πολύ ευγενική, αλλά συνάμα και πολύ όμορφη. Ασχολήθηκε αρκετή ώρα μαζί μου και έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον για το πρόβλημά μου. Περιμένοντας τα αποτελέσματα των εξετάσεων ανταλλάξαμε μερικά λόγια φιλοφρόνησης και μου εξέφρασε τη λατρεία της για την Ελλάδα. Μου είπε ότι κάθε φορά που συναντά Έλληνες νιώθει ένα ευχάριστο συναίσθημα, επειδή μας θεωρεί αυθόρμητους ανθρώπους. Μου έδειξε ιδιαίτερη προτίμηση σε βαθμό που με αναστάτωσε και παγίδευσε τη σκέψη μου».
