Από το τέλος Αυγούστου τα πάρκα και τα πεζοδρόμια του Λονδίνου είναι σαν μια κίτρινη θάλασσα από πεσμένα φύλλα. Το φθινόπωρο εισβάλλει απότομα στην Αγγλία. Εκεί που ο ήλιος λάμπει, σκοτεινιάζουν τα πάντα και πιάνουν ξαφνικές βροχές. Τα σύννεφα κρύβουν κι αποκαλύπτουν τον ήλιο με μεγάλη ταχύτητα, ενώ από τη μια στιγμή στην άλλη οι εικόνες μετατρέπονται από έγχρωμες σε ασπρόμαυρες.
Αποχαιρετούν τον ήλιο
Στα σύντομα μεσοδιαστήματα ηλιοφάνειας οι Άγγλοι απολαμβάνουν στα πάρκα τον ήλιο ημίγυμνοι. Δίπλα στους ξαπλωμένους ανθρώπους λιάζονται και οι πολυάριθμοι σκύλοι τους. Βιάζονται όλοι να ρουφήξουν όσο πιο πολλές ακτίνες του ήλιου μπορούν, επειδή ξέρουν καλά ότι ο χειμώνας που θα ακολουθήσει θα κρύψει για αρκετούς μήνες, όχι μόνο τον ήλιο, αλλά και το ίδιο το φως.
Οι Άγγλοι δεν υπολογίζουν καθόλου το κρύο, γι’ αυτό τον λόγο είναι όλοι μονίμως κρυωμένοι και βήχουν. Η βρογχίτιδα είναι η εθνική τους αρρώστια, την οποία αντιμετωπίζουν με πενικιλίνες παλαιάς γενιάς. Προτιμούν να υποφέρουν, παρά να πάρουν εξελιγμένα αντιβιοτικά για ψύλλου πήδημα.
Το φθινόπωρο κοντά στους ανθρώπους τριγυρίζουν και πολλοί σκίουροι, που φτάνουν ακόμα και στις πόρτες των σπιτιών για να αναζητήσουν τροφή. Σκίουροι κυκλοφορούν και στο κέντρο του Λονδίνου. Αν υπήρχε αντιστοιχία με την Αθήνα, θα ήταν σαν να έβλεπε κανείς τους ανθρώπους στην πλατεία Κάνιγγος να ταΐζουν σκιουράκια, καθώς θα περίμεναν ανέμελοι το γραφικό αστικό λεωφορείο να τους μεταφέρει στο σπίτι τους...
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Όταν ένας Τούρκος τραυμάτισε στο πρόσωπο τον Κωνσταντίνο, εκείνος κραύγασε: «Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;». Δευτερόλεπτα μετά, ένας Οθωμανός που βρισκόταν πίσω του, του έκοψε το κεφάλι με μια σπαθιά.
Στο Ζυγοβίστι Γορτυνίας υπάρχει ένα τεράστιο μαρμάρινο γλυπτό βιβλίο με σκαλισμένα επάνω του 197 ονόματα κατοίκων του χωριού, οι οποίοι αποτελούσαν το 1821 τη φρουρά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Οι υπερσύγχρονοι χώροι του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα πλημμύρισαν επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό που παρακολούθησαν το διεθνές συνέδριο Nostos 2023 με θέμα την Ψυχική Υγεία.
Μεσαιωνική αλυκή με ιαματικά νερά, καταφύγιο άγριων πουλιών, διάβρωση και ακινησία από την αλμύρα, μαγικές εικόνες.
Δίπλα στο αρχαιοελληνικό θέατρο της Μαντινείας βρίσκεται η Αγία Φωτεινή που συνδυάζει αρχαιοελληνικές και χριστιανικές επιρροές. Μεγάλα ονόματα της τέχνης εκφράστηκαν κολακευτικά γι’ αυτή την εκκλησία, αλλά και αρκετά αμφισβήτησαν την αρχιτεκτονική της.
Ούτε μια μέρα στη ζωή του δεν πέρασε χωρίς να πιάσει το πινέλο στα χέρια του. Στο δημοτικό ζωγράφιζε τα σκηνικά των σχολικών γιορτών, στα καράβια τις μαγικές εικόνες που αντίκριζε στους ωκεανούς. Είναι ένας οικογενειάρχης της διπλανής πόρτας, που τα έργα του κοσμούν πολλά μουσεία ασκεί την τέχνη του αφιλοκερδώς.
Στο εκκλησάκι των Αγίων Επτά Παίδων σε μια σχισμή του μαύρου ηφαιστειακού βράχου και κάτω από αφόρητη ζέστη, βιολιτζήδες και λαουτιέρηδες παίζουν νησιώτικα τραγούδια ασταμάτητα επί 24 ώρες, ενώ οι πιστοί χορεύουν μπροστά τους στη μικροσκοπική αμμουδιά.
Στα χωριά του βουνού ζουν άνθρωποι που αναζωογονούν την ιδέα της ελευθερίας. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος τραγουδούσε σπάνια κολοκοτρωναίικα τραγούδια, που δεν είχαν ηχογραφηθεί και κινδύνευαν να χαθούν.