Το Ρίτσμοντ Παρκ στο νοτιοδυτικό Λονδίνο είναι το μεγαλύτερο και ομορφότερο οργανωμένο πάρκο του κόσμου. Είναι αχανές, με έκταση 10.200 στρεμμάτων, και διατηρείται ανέπαφο επί αιώνες, χωρίς να επιτρέπεται η παραμικρή ανθρώπινη παρέμβαση μέσα σ’ αυτό. Για πρώτη φορά περιφράχθηκε το 1637, ενώ πολλά από τα σημερινά δέντρα του φυτεύτηκαν πριν 500-600 χρόνια.
Χιλιάδες ελάφια
Το πιο εντυπωσιακό γνώρισμα του μεσαιωνικού πάρκου είναι τα χιλιάδες ελάφια που ζουν σ’ αυτό ελεύθερα και πολλαπλασιάζονται επί αιώνες. Τα κοπάδια των ελαφιών μετακινούνται με ποδοβολητό από τη μια μεριά του πάρκου στην άλλη, ενώ μερικά βγαίνουν στους γύρω δρόμους και βόσκουν στους κήπους των σπιτιών. Οι κάτοικοι, όμως, που είναι συνηθισμένοι, τα οδηγούν πάλι πίσω στο φυσικό τους καταφύγιο.
Το πάρκο μπορεί να το διασχίσει κανείς περπατώντας ή με το αυτοκίνητο, αλλά δεν επιτρέπεται να σταθμεύσει πουθενά, ούτε καν να σταματήσει προσωρινά, παρά σε ελάχιστα μόνο πλατώματα. Ο δρόμος είναι στενός, με ανώτατο όριο ταχύτητας τα 10 μίλια την ώρα, ενώ απαγορεύονται αυστηρά οι προσπεράσεις. Όσοι διασχίζουν το πάρκο με αυτοκίνητο οφείλουν να οδηγούν πολύ αργά, ώστε να υπάρξει αρκετός χρόνος αντίδρασης για τον οδηγό, στην πολύ πιθανή περίπτωση που θα πεταχτεί στη μέση του δρόμου κάποιο ελάφι ή ακόμα κι ολόκληρο κοπάδι.
Είναι αρκετές οι φορές που τα οχήματα ακινητοποιούνται για αρκετή ώρα, περιμένοντας να φύγουν από τον δρόμο κάποια ζώα. Η χρησιμοποίηση κλάξον από τους οδηγούς είναι αδιανόητη, πράγμα που άλλωστε δεν συμβαίνει πουθενά στην Αγγλία, ούτε καν στο χειρότερο κυκλοφοριακό μποτιλιάρισμα των μεγάλων πόλεων.
Μελαγχολικές συγκρίσεις
Οι επισκέπτες του Ρίτσμοντ Παρκ έρχονται σε άμεση επαφή με τα ελάφια, που τους πλησιάζουν. Αποτελεί πρωτόγνωρη εμπειρία για κάποιον που έχει ξεκοπεί από τη φυσική ζωή να περπατάει αθόρυβα μέσα σε πυκνή μεσαιωνική βλάστηση, προσπαθώντας να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ελαφιών. Να κάνει περιπάτους δίπλα στις όχθες της μεγάλης λίμνης του πάρκου και να τον περικυκλώνουν κατάλευκοι κύκνοι για να φάνε ψωμί από το χέρι του.
Ειδικά οι Έλληνες επισκέπτες του πάρκου αναρωτιούνται γιατί δεν έχουμε μεγάλα πάρκα και στην Ελλάδα. Όταν προκύπτουν μεγάλοι ελεύθεροι χώροι στην πατρίδα μας αμέσως περνούν πονηρές σκέψεις από το μυαλό διαφόρων καταπατητών και κερδοσκόπων. «Δεν έχουμε χρήματα να φτιάξουμε πάρκα και να τα συντηρήσουμε», λένε κάποιοι. «Ας πουλήσουμε ένα κομμάτι για να βγάλουμε τα έξοδα, ας φτιάξουμε ένα γήπεδο, ας κατασκευάσουμε μια πίστα για αγώνες αυτοκινήτων». Ο καθένας τον καημό του...
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Στο εκκλησάκι των Αγίων Επτά Παίδων σε μια σχισμή του μαύρου ηφαιστειακού βράχου και κάτω από αφόρητη ζέστη, βιολιτζήδες και λαουτιέρηδες παίζουν νησιώτικα τραγούδια ασταμάτητα επί 24 ώρες, ενώ οι πιστοί χορεύουν μπροστά τους στη μικροσκοπική αμμουδιά.
Δίπλα στο αρχαιοελληνικό θέατρο της Μαντινείας βρίσκεται η Αγία Φωτεινή που συνδυάζει αρχαιοελληνικές και χριστιανικές επιρροές. Μεγάλα ονόματα της τέχνης εκφράστηκαν κολακευτικά γι’ αυτή την εκκλησία, αλλά και αρκετά αμφισβήτησαν την αρχιτεκτονική της.
Στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα στεγάζεται από το 2017 η νέα Εθνική Λυρική Σκηνή. Πρόκειται για ένα ανυπέρβλητο αρχιτεκτόνημα μινιμαλιστικής τεχνοτροπίας, για το οποίο είναι υπερήφανοι όλοι οι Έλληνες.
Φωτογραφικό οδοιπορικό στην επιβλητική βυζαντινή καστροπολιτεία που γέννησε τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Οι υπερσύγχρονοι χώροι του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα πλημμύρισαν επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό που παρακολούθησαν το διεθνές συνέδριο Nostos 2023 με θέμα την Ψυχική Υγεία.
Ούτε μια μέρα στη ζωή του δεν πέρασε χωρίς να πιάσει το πινέλο στα χέρια του. Στο δημοτικό ζωγράφιζε τα σκηνικά των σχολικών γιορτών, στα καράβια τις μαγικές εικόνες που αντίκριζε στους ωκεανούς. Είναι ένας οικογενειάρχης της διπλανής πόρτας, που τα έργα του κοσμούν πολλά μουσεία ασκεί την τέχνη του αφιλοκερδώς.
Στην πλατεία Αναλήψεως των Βριλησσίων λειτουργεί από το 1947 ένα παραδοσιακό μαγαζί, που πουλάει αμέτρητα και σπάνια είδη καθημερινής χρήσης. Δεν είναι μόνο απαραίτητο, αλλά και όμορφο να το βλέπεις. Πουλάει τα πάντα και ξυπνάει νοσταλγικές μνήμες.
Έμεινε στον βυθό του Αιγαίου τέσσερα λεπτά χωρίς σκάφανδρο και κατόρθωσε να ανασύρει την άγκυρα της ιταλικής ναυαρχίδας, της οποίας είχε κοπεί η αλυσίδα.
Σχόλια