Κάθε βράδυ στις όχθες του Νείλου μαζεύεται για βόλτα πολύς κόσμος. Ειδικά κάτω από τη γέφυρα, που βρίσκεται μπροστά στο ξενοδοχείο Χίλτον και το αρχαιολογικό μουσείο, επικρατεί το αδιαχώρητο. Στην όχθη του ποταμού βρίσκονται πολλά καΐκια στολισμένα με πολύχρωμα λαμπιόνια, που χρησιμοποιούνται σαν πλωτές ντισκοτέκ. Οι ιδιοκτήτες τους καλούν με ντουντούκες τους περαστικούς να κάνουν βαρκάδα μετά μουσικής. Οι φωνές των βαρκάρηδων μπλέκουν με τις μπιτάτες αραβικές μουσικές και γίνεται το απόλυτο αλαλούμ.
Χορεύουν στο κατάστρωμα
Μόλις γεμίζει μια βάρκα κάνει μια κυκλική βόλτα στο ποτάμι, δίνοντας την ευκαιρία στους επιβάτες να χορέψουν στο κατάστρωμα. Μερικές φορές σηκώνονται για χορό και κοπέλες με μαντήλες, ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα. Προσφέρουν και αναψυκτικά επάνω στις βάρκες, όχι όμως αλκοολούχα ποτά.
Το θέαμα είναι καταπληκτικό για όσους βρίσκονται επάνω στη γέφυρα του Νείλου και το βλέπουν από ψηλά. Τα αραβικά χρώματα και οι ήχοι έχουν κάτι που μαγεύει τους Έλληνες. Μπορεί να ανήκουμε στη δύση και να εξαρτόμαστε απ’ αυτή, αλλά η καρδιά μας λαχταράει για ζεστές αποχρώσεις και μακρόσυρτες μελωδίες. Αυτό το διαισθάνονται οι Άραβες και μας βλέπουν με καλό μάτι. Όπου κι αν πεις ότι είσαι Γιουνάνι ανοίγουν πόρτες και καρδιές.
Βολτάρουν μέχρι το πρωί
Μετά τη βαρκάδα αρχίζει η βόλτα δίπλα στον Νείλο. Όταν βλέπεις από μακριά τον κόσμο και ακούς τις ντουντούκες και τις «τρελαμένες» μουσικές, νομίζεις ότι γίνεται πορεία οργισμένων διαδηλωτών. Μόλις φτάνεις κοντά βλέπεις πλήθη, αλλά καθόλου οργισμένα.
Όλοι γελούν και διασκεδάζουν με απλά μέσα, όπως γινόταν στην Ελλάδα πριν από δεκαετίες. Θραύση κάνουν οι μκροπωλητές που πουλάνε καλαμπόκια, παγωτά, καραμούζες και μπαλόνια. Το πανηγύρι κρατάει σχεδόν μέχρι το πρωί, ειδικά κάθε Πέμπτη, επειδή την Παρασκευή έχουν αργία.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Είναι εντυπωσιακή η εικόνα των πάνοπλων στρατιωτών μέσα στην οργιώδη βλάστηση της νησίδας του Έβρου. Οι ίδιοι λένε μεταξύ τους «Πάμε για περίπολο στο Βιετνάμ».
Από εκεί εισχώρησε μια ομάδα γενιτσάρων την αυγή της 29ης Μαΐου 1453 και διέσπασε την άμυνα της Πόλης εκ των έσω. Πιθανόν είχαν στήσει καρτέρι και μπούκαραν όταν κάποια στιγμή άνοιξε η πύλη από προδοσία ή αμέλεια.
Στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα στεγάζεται από το 2017 η νέα Εθνική Λυρική Σκηνή. Πρόκειται για ένα ανυπέρβλητο αρχιτεκτόνημα μινιμαλιστικής τεχνοτροπίας, για το οποίο είναι υπερήφανοι όλοι οι Έλληνες.
Στα χωριά του βουνού ζουν άνθρωποι που αναζωογονούν την ιδέα της ελευθερίας. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος τραγουδούσε σπάνια κολοκοτρωναίικα τραγούδια, που δεν είχαν ηχογραφηθεί και κινδύνευαν να χαθούν.
Όταν πέθανε ο Γέρος του Μοριά, κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο, από το οποίο αναπαράχθηκε χάλκινο προσωπείο που εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών.
Στο εκκλησάκι των Αγίων Επτά Παίδων σε μια σχισμή του μαύρου ηφαιστειακού βράχου και κάτω από αφόρητη ζέστη, βιολιτζήδες και λαουτιέρηδες παίζουν νησιώτικα τραγούδια ασταμάτητα επί 24 ώρες, ενώ οι πιστοί χορεύουν μπροστά τους στη μικροσκοπική αμμουδιά.
Δίπλα στο αρχαιοελληνικό θέατρο της Μαντινείας βρίσκεται η Αγία Φωτεινή που συνδυάζει αρχαιοελληνικές και χριστιανικές επιρροές. Μεγάλα ονόματα της τέχνης εκφράστηκαν κολακευτικά γι’ αυτή την εκκλησία, αλλά και αρκετά αμφισβήτησαν την αρχιτεκτονική της.
Βρίσκεται στον Νομό Καρδίτσας στα 750 μέτρα υψόμετρο και προσφέρει ονειρικά τοπία.