Το www.greecewithin.com διαβάζεται από πολλούς Έλληνες της διασποράς, που αγαπούν με πάθος την Ελλάδα. Ένας από αυτούς είναι ο Δημήτρης Ρέλλος, που γεννήθηκε στην Κλειτορία Καλαβρύτων και μετανάστευσε πριν 43 χρόνια στη Νέα Υόρκη. Εκεί σπούδασε Πληροφορική και εξελίχτηκε σε διευθυντή μεγάλων εταιρειών και ιδιοκτήτη συμβουλευτικής εταιρείας. Κάθε καλοκαίρι επισκέπτεται το χωριό του για να επανενωθεί με συγγενείς και παιδικούς φίλους. Σε πρόσφατη επικοινωνία μας διαπιστώσαμε ότι είναι λάτρης της φωτογραφίας και διατηρεί τον αξιόλογο ιστότοπο www.DimitriRellos.com. Του ζητήσαμε να μας στείλει μια σειρά από φωτογραφίες που τράβηξε σε ταξίδια του στην Ελλάδα, συνοδεύοντας την κάθε φωτογραφία με μια λεζάντα που περιγράφει τα συναισθήματά του όταν την τράβαγε. Το αποτέλεσμα είναι συγκινητικό.
Στα χωριά του βουνού ζουν άνθρωποι που αναζωογονούν την ιδέα της ελευθερίας. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος τραγουδούσε σπάνια κολοκοτρωναίικα τραγούδια, που δεν είχαν ηχογραφηθεί και κινδύνευαν να χαθούν.
Είναι εντυπωσιακή η εικόνα των πάνοπλων στρατιωτών μέσα στην οργιώδη βλάστηση της νησίδας του Έβρου. Οι ίδιοι λένε μεταξύ τους «Πάμε για περίπολο στο Βιετνάμ».
Στο νοτιότερο σχεδόν σημείο της Ελλάδας, δίπλα στο Λυβικό πέλαγος, υπάρχουν ακόμα φιλήσυχοι άνθρωποι που θρησκεύονται και διασκεδάζουν με απλούστατους τρόπους.
Στο Ζυγοβίστι Γορτυνίας υπάρχει ένα τεράστιο μαρμάρινο γλυπτό βιβλίο με σκαλισμένα επάνω του 197 ονόματα κατοίκων του χωριού, οι οποίοι αποτελούσαν το 1821 τη φρουρά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Δίπλα στο αρχαιοελληνικό θέατρο της Μαντινείας βρίσκεται η Αγία Φωτεινή που συνδυάζει αρχαιοελληνικές και χριστιανικές επιρροές. Μεγάλα ονόματα της τέχνης εκφράστηκαν κολακευτικά γι’ αυτή την εκκλησία, αλλά και αρκετά αμφισβήτησαν την αρχιτεκτονική της.
Μεσαιωνική αλυκή με ιαματικά νερά, καταφύγιο άγριων πουλιών, διάβρωση και ακινησία από την αλμύρα, μαγικές εικόνες.
Όταν ένας Τούρκος τραυμάτισε στο πρόσωπο τον Κωνσταντίνο, εκείνος κραύγασε: «Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;». Δευτερόλεπτα μετά, ένας Οθωμανός που βρισκόταν πίσω του, του έκοψε το κεφάλι με μια σπαθιά.
Έμεινε στον βυθό του Αιγαίου τέσσερα λεπτά χωρίς σκάφανδρο και κατόρθωσε να ανασύρει την άγκυρα της ιταλικής ναυαρχίδας, της οποίας είχε κοπεί η αλυσίδα.