Αθήνα - Δεν εγκαταλείπουν την Ελλάδα και αισιοδοξούν

1

Είναι τόσοι πολλοί οι νέοι επιστήμονες που φεύγουν από την Ελλάδα για να εργαστούν στο εξωτερικό, που αποτελεί είδηση η επιμονή μερικών να παραμείνουν και να επενδύσουν στην πατρίδα τους.


Τόλμησαν σε δύσκολους καιρούς

Ανάμεσα στους τελευταίους είναι δύο νεαροί, οι Δημήτρης Δημακόπουλος και Δημήτρης Τριτσετάκης, οι οποίοι έφτιαξαν μια εταιρεία πληροφορικής στην Αθήνα. Μέσα στην καρδιά της οικονομικής κρίσης τόλμησαν να ανοιχτούν στον ασταθή χώρο της ιδιωτικής οικονομίας, χωρίς να διαθέτουν διασυνδέσεις και επαρκή κεφάλαια.

Είχαν για λίγα χρόνια δουλέψει με επιτυχία σε διάφορες εταιρείες, αλλά παραιτήθηκαν, παρόλο που είχαν καλούτσικες απολαβές και ασφάλιση. Αμέσως μετά άνοιξαν δική τους εταιρεία, παρά τις αντίθετες παραινέσεις των δικών τους ανθρώπων.

"Δεν είναι καιρός για πειραματισμούς, τώρα έχετε τουλάχιστον έναν μισθό και ασφάλιση" τους έλεγαν συγγενείς και φίλοι. Αυτοί, όμως, ήθελαν να αυτονομηθούν όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά και γιατί είχαν δει δυσάρεστες καταστάσεις στις εταιρείες που δούλευαν.

Όπως είπαν χαρακτηριστικά: "Σε μια εταιρεία είχαμε έναν νεαρό συνάδελφο, που ήταν παντρεμένος με μικρό παιδί. Ο εργοδότης τον πίεζε απάνθρωπα, αλλά αυτός το υπέμενε επειδή βρισκόταν σε μεγάλη ανάγκη. Στο πρόσωπό του είδαμε τον εαυτό μας μετά από πέντε χρόνια. Έτσι θα γινόμασταν κι εμείς αν δεν παίρναμε τα μέτρα μας. Αποφασίσαμε να στήσουμε δική μας δουλειά, δηλαδή να γίνουμε κι εμείς εργοδότες, αλλά ποτέ σαν το προηγούμενο αφεντικό".


Δημιουργούν θέσεις εργασίας

2Με το άνοιγμα της δικής τους εταιρείας προσέλαβαν μια υπάλληλο με προσωρινή επιδότηση μισθού από το κράτος, την οποία στη συνέχεια προσέλαβαν κανονικά με πλήρες ωράριο και ασφάλιση. 

Αυτόν τον καιρό προσλαμβάνουν δύο ακόμα υπαλλήλους, έναν έμπειρο προγραμματιστή με εξειδικευμένες γνώσεις και ένα "ανερχόμενο ταλέντο", όπως τον αποκαλούν οι ίδιοι.

Επιπλέον, έκαναν αίτηση και εγκρίθηκε για την εταιρεία τους επιδότηση ΕΣΠΑ 40.000 ευρώ. Ήταν γραφειοκρατική η διαδικασία, αλλά δεν λάδωσαν κανέναν, ούτε τους ζήτησε κανείς χρήματα κάτω από το τραπέζι.

Εκτός από καλοί επιστήμονες είναι και πολλαπλών καθηκόντων, το ψάχνουν μόνιμα και δεν παίρνουν μόνο μασημένη τροφή. Είναι πολυμαθείς, ξέρουν από τεχνολογία, λογιστικά, δημόσιες σχέσεις, marketing και μαστορική. 


Σαν να ζουν σε άλλη χώρα

Το ιδιαίτερο γνώρισμα που κάνει τους δύο νεαρούς επιχειρηματίες της ιστορίας μας να διαφέρουν από τους άλλους είναι η αισιοδοξία τους. Δεν μεμψιμοιρούν καθόλου, σαν να ζουν σε άλλον κόσμο και όχι στην Ελλάδα της κρίσης και της κατάθλιψης. 

Δεν γκρινιάζουν για φόρους, ΤΕΒΕ και ΙΚΑ, θεωρούν δεδομένες τις δυσλειτουργίες του συστήματος και τις υπερβαίνουν με μεθοδικότητα και θετική προδιάθεση. Τους ρωτάς πώς πάνε οι δουλειές και λένε "καλά", χωρίς να κουνάνε το κεφάλι με νόημα, ούτε να αναστενάζουν.

Δεν έχουν αυταπάτες ούτε είναι αφελείς να τα βλέπουν όλα ρόδινα, αλλά είναι ψυχολογικά πανέτοιμοι να υπερβούν τα όποια εμπόδια. Ακόμα και στην έρημο να τους πήγαιναν θα εύρισκαν τον τρόπο να φτιάξουν μια καλή εταιρεία για εκείνες τις ακραίες συνθήκες.


Παράδειγμα προς μίμηση

Οι "Δημήτρης και Δημήτρης", όπως τους αποκαλούν οι φίλοι τους, ήταν συμφοιτητές στο μεταπτυχιακό Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, από το οποίο πρόσφατα αποφοίτησαν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν εντυπωσιάσει τους καθηγητές τους στο πανεπιστήμιο, τόσο με την επαγγελματική τους επιτυχία όσο και την επιθυμία τους να παραμείνουν με κάθε θυσία στην Ελλάδα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τους ζήτησαν να παρουσιάσουν στους φοιτητές του μεταπτυχιακού τμήματος την επαγγελματική τους εμπειρία και να τους παροτρύνουν να στήσουν κι αυτοί μια δουλειά στην Ελλάδα. Να τους δώσουν κουράγιο και ελπίδα για να μην φύγουν στο εξωτερικό.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

*Υποχρεωτικά πεδία


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αμάρι Ρεθύμνου - Πανηγυράκι κάτω από μια χαρουπιά

Στο νοτιότερο σχεδόν σημείο της Ελλάδας, δίπλα στο Λυβικό πέλαγος, υπάρχουν ακόμα φιλήσυχοι άνθρωποι που θρησκεύονται και διασκεδάζουν με απλούστατους τρόπους.

Αφιέρωμα στον Γιάννη Σπάθα στο Ηρώδειο

Το Ηρώδειο ταρακουνήθηκε από σκληρούς progressive rock ήχους. Οι μαρμάρινες κερκίδες, στις οποίες κάθονταν πριν 2.000 χρόνια αρχαίοι Έλληνες, χθες ήταν γεμάτες από λάτρεις των Socrates κάθε ηλικίας.

Σύμη - Τέσσερα λεπτά χωρίς ανάσα

Έμεινε στον βυθό του Αιγαίου τέσσερα λεπτά χωρίς σκάφανδρο και κατόρθωσε να ανασύρει την άγκυρα της ιταλικής ναυαρχίδας, της οποίας είχε κοπεί η αλυσίδα.

Ο αδικοχαμένος τραγουδιστής του Μαινάλου

Στα χωριά του βουνού ζουν άνθρωποι που αναζωογονούν την ιδέα της ελευθερίας. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος τραγουδούσε σπάνια κολοκοτρωναίικα τραγούδια, που δεν είχαν ηχογραφηθεί και κινδύνευαν να χαθούν.

Ένα μαγαζί στα Βριλήσσια που σε γεμίζει νοσταλγία

Στην πλατεία Αναλήψεως των Βριλησσίων λειτουργεί από το 1947 ένα παραδοσιακό μαγαζί, που πουλάει αμέτρητα και σπάνια είδη καθημερινής χρήσης. Δεν είναι μόνο απαραίτητο, αλλά και όμορφο να το βλέπεις. Πουλάει τα πάντα και ξυπνάει νοσταλγικές μνήμες.

Αγία Φωτεινή - Το κόσμημα του αρκαδικού οροπεδίου

Δίπλα στο αρχαιοελληνικό θέατρο της Μαντινείας βρίσκεται η Αγία Φωτεινή που συνδυάζει αρχαιοελληνικές και χριστιανικές επιρροές. Μεγάλα ονόματα της τέχνης εκφράστηκαν κολακευτικά γι’ αυτή την εκκλησία, αλλά και αρκετά αμφισβήτησαν την αρχιτεκτονική της.

Τεγέα Αρκαδίας - Εκπληκτικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας περιέχει θησαυρούς αρχαιοελληνικού κάλλους, που παρουσιάζονται με αριστοτεχνικό τρόπο. Η περιήγηση στο μουσείο αποτελεί σχεδόν μυσταγωγία.

Το μνημείο της φρουράς του Κολοκοτρώνη

Στο Ζυγοβίστι Γορτυνίας υπάρχει ένα τεράστιο μαρμάρινο γλυπτό βιβλίο με σκαλισμένα επάνω του 197 ονόματα κατοίκων του χωριού, οι οποίοι αποτελούσαν το 1821 τη φρουρά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.