«Μικρό παιδάκι του δημοτικού είδα έναν γεί­τονα που εκπαίδευε περιστέρια. Τα έλεγε βούτες, επειδή ανέβαιναν πολύ ψηλά και μετά βουτάγανε κάτω με κάθετη εφόρμηση. Μου άρεσε το θέαμα και η βουή που έκαναν κατεβαίνο­ντας. Λίγο πριν φτάσουν στον περιστερώνα άνοιγαν τα φτερά τους κι έκοβαν ταχύτητα. Μερικά δεν προ­λάβαιναν να σταματήσουν και σκοτώνονταν στο πλακόστρωτο».

Περιστεράς με διδακτορικό

Ο Κώστας Μπουζιώτας, από την Κατερίνη, αγό­ρασε μ' ένα δεκάρικο δύο περιστέρια, που όμως δεν βουτούσαν και τα είχε μόνο για να τα βλέπει. Για καλή του τύχη, όμως, μια βούτα από άλλον περιστερώνα προ­σκολλήθηκε δίπλα σ' αυτά. «Αμέσως άρχισα να την πετάω. Είχα κι εγώ μια βούτα, ήμουν το ίδιο με τους φημισμέ­νους περιστεράδες. Εκείνοι μπορεί να είχαν 100-200 βούτες, εγώ μόνο μία, αλλά μου έφτανε».

Ο Κώστας εξαιτίας των περιστεριών παραμελούσε τα μαθήματά του, γι' αυτό τον λόγο οι γονείς του τα έδωσαν σε άλλον. Μετά μεγάλω­σε και ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, πήγε 20 χρό­νια σε Σουηδία και Αγγλία να γίνει γυμναστής, διδά­κτορας κι ερευνητής, αλλά ποτέ δεν ξέχασε τα περιστέρια. Γυρνώντας απ’ έξω έφερε μαζί του 100 περιστέρια ράτσας. Σήμερα έχει 80 βούτες και 24 αραμπατζήδες ή κουραντίνες, που κάνουν κύκλους χαμηλά γύρω από τον περιστε­ρώνα, προκαλώντας τις βούτες να κατέ­βουν.

Έχει και πολλά στησιάρικα περιστέρια, που ανεβαίνουν κάθετα, χτυπώντας τα φτερά τους σαν να ανοιγοκλείνουν αγκα­λιές. Πετούν με τον κώλο προς τα κάτω, κοιτώντας ψηλά, και τα έχουν βαφτίσει με πολλά ονόματα, όπως θεαματικά, όρθια, φεγγάρια, φουστανελάδες και μπάλες, επειδή γίνονται στρογγυλά σαν τόπια.

Του έγραψε τραγούδι ο Ρασούλης

Ο Κώστας σουρδίζει (εκπαιδεύει) τα περιστέ­ρια του να πετούν μέχρι 1.000 μέτρα ψηλά και λυπάται όταν τα σαΐνια (μικρά γεράκια) τούς επι­τίθενται. «Εμφανίζονται από το πουθενά, συνήθως μέσα από τον δίσκο του ήλιου. Πανιάζει το μάτι των περιστεριών από το εκτυφλωτικό φως και δεν βλέπουν τα γεράκια που πέφτουν με φόρα επάνω τους και τα σκοτώνουν επιτόπου. Στενοχωριέμαι πολύ, αλλά αναγνωρίζω την ανάγκη των σαϊνιών να ζήσουν κι αυτά».

Ο Μπουζιώτας ήταν πολύ στενός φίλος με τον αείμνηστο στιχουργό Μανώλη Ρασούλη, ο οποίος είδε πόσο στενοχωριέται όταν σκοτώνονται τα περι­στέρια του και του έγραψε ένα τραγούδι για να τον παρηγορήσει: «Ο Κώστας ο περιστεράς μ' ογδόντα περιστέρια / έχει και μια περιστερά που όλο πετά στ' αστέρια. / Για τούτο ο γυπαετός που την καραδοκούσε / την κλει στα μαύρα του φτερά κι εκείνη γουργουρούσε. / Ο Κώστας ο περιστεράς γι' αυτή την περιστέρα / στέ­κει από τότε τραγουδά και κλαίει νύχτα μέρα».
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Μαρκάρει περιστεράκι αραμπατζή για να το ξεχωρίζει.

Στησιάρικα περιστέρια ή φουστανελάδες σε ώρα πτήσης.

---