«Όταν η κόρη μου πήρε 10 στο δημοτικό τής έκανα δώρο ένα σκυλάκι κόκερ κι από τότε άρχισε ο μεγάλος έρωτάς μου για τα ζώα. Μετά από λίγο καιρό αγόρασα λυκόσκυλα, ροντβάιλερ, λαμπαντόρ, γιορκσάιρ, γάτες, κότες, περιστέρια, χήνες, παγώνια. Αγόρασα κι ένα κτήμα για να τα στεγάσω, γιατί δεν χωρούσαν πλέον πουθενά».

Πεντακόσια ζώα

Πάνω από πεντακόσιες καρδούλες ευτυχισμένων ζώων χτυπούν στο κτήμα του πιλότου Αντώνη Παπαγιαννούλη στην Κατερινόσκαλα Πιερίας. Χτυπούν όχι μόνο από ευγνωμοσύνη, αλλά κι από αγάπη γι' αυτόν. Είναι ένας ξεχωριστός βασιλιάς, όχι σαν κι αυτούς που ζουν σε βάρος των υπηκόων τους. Ποτέ δεν έχει φάει ή εμπορευτεί κότα ή περιστέρι από το κτήμα του, απλώς εκτρέφει και βελτιώνει τα είδη. Είναι ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός μιας τεράστιας αγέλης διαφορετικών ζώων, που συμβιώνουν μεταξύ τους αρμονικά.

«Αν βάλλω ένα μικρό περιστεράκι μπροστά στη γάτα δεν το πειράζει, απλώς παίρνει τη μυρωδιά του. Μια γάτα γέννησε στην ίδια φωλιά με μια περιστέρα και τα γατάκια μεγάλωσαν μαζί με τα περιστεράκια χωρίς πρόβλημα. Τα σκυλιά μου κυνηγούν ξένες γάτες, όχι όμως και τις δικές μου».

Τα μοναδικά ζωντανά που νοιώθουν κατά κάποιο τρόπο πόνο και συχνά πληγώνονται στη φάρμα του Αντώνη είναι οι κότες, όταν τους επιτίθενται με σεξουαλικές προθέσεις οι πανέμορφοι κόκορες «μπράχμα», που έχουν παχιά φτερά στα πόδια σαν γκέτες. Ειδικά όταν λιγοστεύουν οι κότες στο κοτέτσι αλλοίμονο σ’ εκείνες που απομένουν, φτερό για φτερό δεν μένει στην πλάτη τους από τις επιθέσεις των γοητευτικών «μπράχμα».

Πάθος με τα περιστέρια

Ως πιλότος στρατιωτικών ελικοπτέρων και αεροπλάνων ο Αντώνης λάτρεψε τα περιστέρια που τα έβλεπε να πετούν στα 3.000 πόδια ύψος. Θαύμασε την τεχνική τους και διδάχτηκε απ’ αυτά. Ταξιδεύει σε άλλες χώρες για να αγοράσει περιστέρια «βούτες», που ανεβαίνουν όρθια στον ουρανό με ανοιγμένη την ουρά. Μετά πέφτουν κατακόρυφα σαν σφαίρες, με τόση ταχύτητα που μερικά δεν προλαβαίνουν να σταματήσουν και σκάνε στο έδαφος.

Λόγω επαγγέλματος κατανοεί την πτήση τους και τα θαυμάζει όταν ανοίγουν τα φτερά και την ουρά τους για να προσγειωθούν. Το ίδιο ακριβώς έχει κάνει κι αυτός σε ασκήσεις αναγκαστικής προσγείωσης με ελικόπτερα.

Μερικά περιστέρια του Αντώνη πέφτουν θύματα γερακιών, τα οποία εφαρμόζουν ειδική στρατηγική για να τ’ αρπάξουν. Στην αρχή τα γεράκια πετούν ανάμεσα στα περιστέρια χωρίς να τα πειράξουν, μόνο για να τα αγριέψουν. Μετά πετούν κάτω από το κοπάδι για να το αναγκάσουν να πάρει ύψος. Ταυτόχρονα επιλέγουν ποιο περιστέρι θα χτυπήσουν, συνήθως το πιο θεαματικό, που στέκεται ακίνητο στον αέρα κάνοντας φιγούρες. Τέλος, εφορμούν με τεράστια ταχύτητα και αρπάζουν το θήραμά τους. Τις πιο πολλές φορές επιτίθενται από τη μεριά του ήλιου για να στραβώνονται τα περιστέρια και να μην τα βλέπουν.

Επικοινωνεί με τα ζώα

Η φάρμα-κιβωτός του Αντώνη είναι πεντακάθαρη και άριστα οργανωμένη. Δεν ζούσε από μικρός κοντά στα ζώα και δεν είχε ιδιαίτερη εξοικείωση μαζί τους. Έχει διανύσει μεγάλη απόσταση για να τα προσεγγίσει και να αντιμετωπίζει το καθένα απ’ αυτά ως ξεχωριστή περίπτωση.

«Για το καθένα από τα σκυλιά μου έχω πάρει διαφορετικό παιχνίδι. Όλα θέλουν χάιδεμα, κουβέντα και βόλτα. Ένα ροντβάιλερ έχει πάθος με το ποδόσφαιρο, αν δεν βρίσκει μπάλα να παίξει πετάει τα σκεύη του φαγητού του και τα ξαναπιάνει στον αέρα. Ένα ζηλιάρικο γιορκσάιρ αν δεν το πάρω πρώτο στην αγκαλιά μου θυμώνει και κρύβεται στη φωλιά του. Αν δεν πάω να το κουβεντιάσω και να το μεταπείσω μένει ώρες κλεισμένο εκεί. Το ντόπερμαν πειθαρχεί απόλυτα, ούτε τρώει αν δεν πάρει εντολή. Τα λαμπραντόρ ξεγελιούνται μ’ ένα παιχνίδι και ξεχνούν ακόμα και το αφεντικό τους».

Όταν ο πιλότος πάει στο κτήμα να περιποιηθεί τα ζώα του γίνεται ένα μαζικό ξέσπασμα χαράς. Σκυλιά και γατιά ανεβαίνουν επάνω του, τα πουλιά φτερουγίζουν, οι κότες κακαρίζουν. Όταν βγάζει βόλτα όλα μαζί τα σκυλιά του νοιώθει την αγάπη τους να τον σηκώνει στα σύννεφα περισσότερο κι από τα αεροπλάνα.

«Ξοδεύω πολλά χρήματα για τα ζώα, αλλά δεν καπνίζω, δεν πίνω, ούτε έχω άλλα ατομικά έξοδα. Μου δίνουν πολύ περισσότερα απ’ αυτά που τους δίνω. Κάθε μέρα μαζί τους είναι και μια καινούργια εμπειρία. Χαίρομαι που και οι κόρες μου τα αγαπούν το ίδιο με μένα. Ανησυχώ κάθε φορά που πέφτουν κεραυνοί γιατί τα ζώα μου φοβούνται. Στενοχωριέμαι πολύ όταν αρρωσταίνουν και δεν μπορώ να τα γιατρέψω. Κάτω από κάθε λουλούδι του κτήματος είναι θαμμένο ένα αγαπημένο μου ζώο».
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Έχει μαρκαρισμένο το κάθε περιστέρι του στο πόδι.

Περιστέρια στέκονται ακίνητα στον αέρα κάνοντας φιγούρες.

Κόκορας «μπράχμα», μέγας επιβήτορας.

---