Όποιος βρεθεί αμέσως μετά τη δύση του ήλιου στον Λυκαβηττό θα εκπλαγεί από τις εικόνες που θα αντικρίσει. Καθώς απλώνεται το σκοτάδι κρύβονται τα απρόσωπα κτίρια της Αθήνας και το βλέμμα υψώνεται στον ουρανό που έχει πάρει φωτιά από τα χρώματα. Το μοναδικό ανθρώπινο δημιούργημα που ξεχωρίζει πάνω από την τσιμεντένια θάλασσα είναι η σιλουέτα της Ακρόπολης.

O ουρανός σε πρώτο πλάνο

Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην έχει αγαπήσει το σούρουπο με τις ζεστές αποχρώσεις του. Εκείνες τις στιγμές το βλέμμα μαγνητίζεται από το άφθονο κόκκινο χρώμα, που γεμίζει τον ουρανό και κατα­λύει τους κανόνες της χρωματικής αρμονίας.

Σε όλες σχεδόν τις εικόνες υπάρχει ένα πρώτο πλάνο που αποσπά το ενδιαφέρον του θεατή και ο ουρανός αποτελεί το φόντο, που απορροφάει τη ματιά σαν ένα παχύ χαλί.

Αμέσως μετά τη δύση του ήλιου στον ορίζοντα χάνεται το κύριο θέμα της εικόνας και ο ουρανός έρχεται σε πρώ­το πλάνο.

Στα ελάχιστα λεπτά που απομένουν μέχρι να σκοτεινιάσει αντιστρέφεται η συμ­βατική αισθητική και το βλέμμα των ανθρώπων δονεί­ται σε ολόκληρο το κάδρο, χωρίς να κατασταλάζει κάπου.

Εκείνες τις στιγμές οι θεατές υποβάλλονται εύκολα και ανεξάρτητα από την ηλικία τους νοιώθουν σαν παιδιά που αναζητούν μια αγκαλιά για να λουφάξουν.

Αυτός ο ολιγόλεπτος συντονισμός της ματιάς με το στερέωμα του ουρανού μοιά­ζει με εκρηκτικό έρωτα, που προσφέρει έντονη συγκίνηση χωρίς διάρ­κεια, την οποία δεν χορταίνει κανείς, όσες φορές κι αν του συμβεί.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com