«Ο πατέρας μου έχει πάθος με τα βουνά και τα χιόνια. Από μωρό σαράντα ημερών με κουβαλούσε στους ώμους και με πήγαινε σε ψηλές κορυφές. Η μητέρα μου δεν το ήθελε αυτό, αλλά έκανε υπομονή, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Έτσι κι εγώ απόκτησα το ίδιο πάθος. Ακόμα και η γυναίκα μου πέρασε από εξετάσεις πριν την παντρευτώ, έπρεπε πρώτα να αγαπήσει το χιόνι και να μάθει σκι».
Οδηγός χιονοστρωτήρα
Όταν είχα συναντήσει πριν λίγα χρόνια τον Γιώργο Πετρόπουλο, από την Τρίπολη, χειριζόταν έναν μεγάλο χιονοστρωτήρα με ερπύστριες στο χιονοδρομικό κέντρο Μαινάλου. Τότε χιόνιζε πολύ και η δουλειά του ήταν περιζήτητη. Τις χειμωνιάτικες νύχτες έστρωνε το χιόνι στις πλαγιές για να μπορούν να κάνουν με ασφάλεια σκι οι χιονοδρόμοι το πρωί.
Είναι τόσο απότομες οι κλίσεις του εδάφους εκεί ψηλά, που κόβεται η ανάσα στους μη εξοικειωμένους ανθρώπους. «Έχω βρεθεί σε μείον τριάντα βαθμούς, που το χιόνι γίνεται σαν κρύσταλλο. Όταν ο χιονοστρωτήρας αρχίσει να γλιστράει στον πάγο τα πράγματα γίνονται σκούρα, επειδή αρχίζει να χτυπάει στα δέντρα μέχρι να σταματήσει».
Ο Γιώργος περιμένει την κατάλληλη στιγμή, που η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει, για να ξεκινήσει το στρώσιμο του χιονιού. Πρώτα αυτός με το «άρμα» του πατάει το χιόνι και μετά η επερχόμενη παγωνιά το σφίγγει. Στα χρόνια που κάνει αυτή τη δουλειά έχει δει αρκετές χιονοστιβάδες, αλλά ευτυχώς δεν έπεσε μέσα σε καμία απ' αυτές.
«Αγαπάω πολύ το χιόνι, όσο και να ρίξει δεν με ενοχλεί. Αν δεν το αγαπούσα δεν θα ήμουν μέρα νύχτα εδώ. Στην κούραση και στον φόβο δεν κάνω πίσω. Εργάζομαι σε ακραίες καιρικές συνθήκες και είμαι έτοιμος για όλα. Αυτή η δουλειά κρύβει κάποιους κινδύνους για ανθρώπους σαν κι εμένα, αλλά όχι και για τους επισκέπτες του βουνού. Αυτοί είναι ασφαλείς».
Μαγικό βουνό
Ο Γιώργος έχει ορειβατήσει στα ελβετικά, αυστριακά και γιουγκοσλαβικά βουνά, ενώ έχει σπουδάσει και προπονητής σκι στη Γαλλία. Απ’ όλα, όμως, τα βουνά πιο πολύ λατρεύει το Μαίναλον, που είναι γεμάτο με έλατα απ’ άκρη σ’ άκρη. Αυτό το βουνό κρύβει μια μυστηριακή γοητεία και από αιώνες συμβολίζει τη νοσταλγία των ανθρώπων για φυγή προς τη φύση. Γι' αυτό αποτελεί και το κέντρο του διεθνούς φιλοσοφικού ρεύματος του «Αρκαδισμού».
Ρομαντικοί άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο θεωρούν ότι το Μαίναλον κρύβει ακατανίκητα ειδυλλιακά μυστικά. Από την εποχή του Βιργιλίου και του Βοκκάκιου αποτελούσε καταφύγιο σκέψης ακόμα και για ανθρώπους που δεν το είχαν ποτέ επισκεφτεί. Όχι μόνο οι «Αρκαδιστές», αλλά και ο κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη ενός δικού του «μαγικού βουνού», ενός τόπου χωρίς δεινά και άγχος, όπου να μπορεί να μεταφέρεται διανοητικά όταν βρίσκεται σε αδιέξοδο.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ