Βγαίνοντας από τη Δημητσάνα της Γορτυνίας, στον δρόμο προς τη Στεμνίτσα, φάνηκε χαμηλά σε ένα πλάτωμα το γήπεδο του χωριού. Το ματς ήταν για τη Β΄ ερασιτεχνική κατηγορία Αρκαδίας, ανάμεσα στις ομάδες της Αθλητικής Ένωσης Δημητσάνας (κόκκινες φανέλες) και της Δόξας Τρίπολης.

Ελάχιστοι φίλαθλοι

Στα χίλια μέτρα υψόμετρο και στην απόλυτη γαλήνη του βουνού οι φωνές των παιχτών και των προπονητών αντιλαλούσαν σαν καμπάνες στα λαγκάδια. Ανάμεσα στους ελάχιστους φιλάθλους ήταν 3-4 παιδάκια, που έδιναν μάχες μεταξύ τους για το ποιο θα πρωτομαζέψει τη μπάλα όταν αυτή έβγαινε άουτ. Όταν κάποιος παίχτης έριξε ένα δυνατό άστοχο σουτ προς το τέρμα που βρισκόταν στην άκρη της χαράδρας, η μπάλα έπεσε στην άβυσσο του Μαινάλου και την έχασαν για πάντα.

Ήταν τρομερό το κρύο εκείνη την ημέρα, με ένα παγωμένο βοριά που κατέβαινε από το δάσος και περόνιαζε τα πλευρά. Οι παίχτες που έπαιζαν μπάλα ήταν ζεστοί, οι προπονητές, όμως, και οι ελάχιστοι φίλαθλοι χοροπηδούσαν και σκούπιζαν συνέχεια τις μύτες τους.

Βάζουν ρεφενέ

Η ομάδα της Δημητσάνας έχει χρόνια να πάρει επιχορήγηση από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και βάζουν ρεφενέ ο Δήμος με τους παίχτες για να καλυφτούν τα έξοδα των αγώνων. Παρά τις δυσκολίες, όμως, οι Δημητσανιώτες κατάχτησαν μια φορά το κύπελλο Αρκαδίας και τέσσερις φορές το πρωτάθλημα Β΄ ερασιτεχνικής κατηγορίας.

Ο μέσος όρος ηλικίας των παιχτών υπερβαίνει τα 30 χρόνια, επειδή τα νεαρότερα παιδιά σπουδάζουν ή εργάζονται στις πόλεις. Η ισχυρότερη ανάμνηση σ’ αυτό το γήπεδο είναι ο σοβαρός τραυματισμός ενός παίχτη πριν από λίγα χρόνια. Ανήκε στην ομάδα του Νεοχωρίου και είχε καταπιεί τη γλώσσα του μετά από χτύπημα στο κεφάλι. Προς στιγμή πάγωσε το αίμα όλων όσων βρίσκονταν στο γήπεδο, μέχρι που ο προπονητής Ηλίας Σταθόπουλος, ο οποίος είναι η ψυχή της ομάδας της Δημητσάνας, επανέφερε στη ζωή τον ποδοσφαιριστή με γρήγορες και επιδέξιες ενέργειες.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

4b

---