Τα ταμπούρια των πολιορκητών της Τριπολιτσάς το 1821 διασώζονται μέχρι σήμερα στις κορυφές δύο υψωμάτων στα Τρίκορφα βόρεια της πόλης. Το δυτικό και μικρότερο ταμπούρι του Αϊ Βλάσση, στο οποίο οχυρωνόταν ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, είναι πιο βραχώδες και δύσκολα προσβάσιμο. Το ανατολικό ταμπούρι, στο οποίο στρατοπέδευε ο Υψηλάντης, είναι μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό, ενώ η πρόσβαση είναι ευκολότερη. Οι κάτοικοι της Τρίπολης και των γύρω χωριών θεωρούν την τοποθεσία ιερή, επειδή μέχρι τη δεκαετία του 1930 έβρισκαν συνεχώς σκόρπια οστά στα βράχια. Μερικοί έλεγαν ότι όταν περνούσαν κοντά στα ταμπούρια τη νύχτα ο αέρας τους έφερνε στ’ αυτιά βογγητά πληγωμένων αντρών και μοιρολόγια γυναικών. Ο τόπος είναι συγκινησιακά φορτισμένος, επειδή εκεί έχουν δοθεί ανελέητες μάχες και έχει χυθεί πολύ αίμα. Ενδεικτικά αναφέρεται η μάχη των Τρικόρφων στις 23 Ιουνίου 1825, η οποία κατέληξε σε σφαγή 300-500 νεαρών Ελλήνων, που ήταν σχεδόν παιδιά, επειδή η επανάσταση ψυχορραγούσε και είχαν απομείνει μόνο νεαρά άτομα να πολεμήσουν.