Αμάρι Ρεθύμνου - Πρώτα με το στόμα και μετά με τη λύρα

Θα καταγραφεί με χρυσά γράμματα στη μουσική ιστορία της Κρήτης.

Από παιδάκι είχε κλίση στη μουσική ο λυράρης Μανώλης Διαμαντάκης, από το χωριό Φουρφουρά της επαρχίας Αμαρίου Ρεθύμνου, αλλά δεν είχε λύρα ούτε δοξάρι. Για ξεκίνημα έφτιαξε μόνος του ένα λυράκι της κακιάς ώρας από απιδιά, με χορδές από δερμάτινα λουριά. Στο δοξάρι έβαλε τρίχα από ουρά αλόγου και πάλευε να παίξει. Αντί για ρετσίνι έτριβε τις τρίχες με φύλλα από ακονιζέ, χαμηλό φυτό με χνουδωτό φυλλαράκι.


Εντελώς αυτοδίδακτος

Πάνω που ο Μανώλης τελείωσε την Τρίβει τις χορδές με φυλλαράκια του φυτού ακονιζέ.κατασκευή της καλύτερής του λύρας, μεγάλο παιδί πλέον, του φώναξε η μάνα του: «Άντε Μανωλάκη να φέρεις νερό. Τρέξε θα καεί το φαγητό στο τσουκάλι». Η βρύση ήταν μακριά κι ο Μανώλης άργησε, επειδή σκάλιζε ένα ξύλο από μουρνιά για να φτιάξει κι άλλο μουσικό όργανο. Τα ’παιξε η γυναίκα, που έβλεπε τον Μανώλη να αργεί και το φαγητό να καίγεται, κι έπιασε τη λύρα και την έσπασε.

Ο Διαμαντάκης δεν πτοήθηκε και ξαναέφτιαξε άλλη λύρα. Εντελώς μόνος, χωρίς καμιά βοήθεια από άλλον μουσικό, συνέχιζε να παίζει κάθε μέρα όλο και καλύτερα. Όταν του ερχόταν μια μελωδία στο μυαλό, πρώτα την έπαιζε με το στόμα και μετά με τη λύρα. Για πρώτη φορά έπαιξε μπροστά σε κόσμο σ’ έναν γάμο όταν ήταν 18 χρονών. Τα επόμενα χρόνια έγινε περιζήτητος και από το 1970 έπαιρνε και λαουτιέρηδες μαζί του, που τραγουδούσαν κιόλας. Πιο πολύ προτιμούσε τον Θανάση Σκορδαλό, που ήταν κορυφή στην Κρήτη.

«Δεν μ’ ένοιαζαν τα χρήματα, εγώ ήμουν αγρότης, όχι επαγγελματίας μουσικός. Δραχμές και πενηνταράκια μού έδιναν και δεν είχα ποτέ παράπονο, κέφι ήθελα να προσφέρω, όχι να κερδίσω χρήματα. Ο κόσμος τότε έκανεΤα σπίτια στον Φουρφουρά έχουν φρουριακό χαρακτήρα. ησυχία και χόρευε γύρω μου, όσο γινόταν πιο κοντά μου, για να ακούει τη λύρα.Σήμερα έχουν τα μηχανήματα και παίζουν ψηλά στις εξέδρες, δεν πα να φωνάζουν από κάτω».


Δεν ξανάπαιξε λόγω πένθους

Η λύρα του Διαμαντάκη, ο οποίος θα καταγραφεί με έντονα γράμματα στη μουσική ιστορία της Κρήτης, σιώπησε για τα καλά πριν λίγα χρόνια, μετά τον θάνατο μιας αγαπημένης εγγονής του. Η θλίψη και το πένθος ξεπερνιούνται πολύ δύσκολα στη βαθειά συναισθηματική και παραδοσιακή κοινωνία της Κρήτης.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Άποψη του χωριού Φουρφουρά Αμαρίου. Άποψη του χωριού Φουρφουρά Αμαρίου.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

*Υποχρεωτικά πεδία