Από το τέλος Αυγούστου τα πάρκα και τα πεζοδρόμια του Λονδίνου είναι σαν μια κίτρινη θάλασσα από πεσμένα φύλλα. Το φθινόπωρο εισβάλλει απότομα στην Αγγλία. Εκεί που ο ήλιος λάμπει, σκοτεινιάζουν τα πάντα και πιάνουν ξαφνικές βροχές. Τα σύννεφα κρύβουν κι αποκαλύπτουν τον ήλιο με μεγάλη ταχύτητα, ενώ από τη μια στιγμή στην άλλη οι εικόνες μετατρέπονται από έγχρωμες σε ασπρόμαυρες.
Αποχαιρετούν τον ήλιο
Στα σύντομα μεσοδιαστήματα ηλιοφάνειας οι Άγγλοι απολαμβάνουν στα πάρκα τον ήλιο ημίγυμνοι. Δίπλα στους ξαπλωμένους ανθρώπους λιάζονται και οι πολυάριθμοι σκύλοι τους. Βιάζονται όλοι να ρουφήξουν όσο πιο πολλές ακτίνες του ήλιου μπορούν, επειδή ξέρουν καλά ότι ο χειμώνας που θα ακολουθήσει θα κρύψει για αρκετούς μήνες, όχι μόνο τον ήλιο, αλλά και το ίδιο το φως.
Οι Άγγλοι δεν υπολογίζουν καθόλου το κρύο, γι’ αυτό τον λόγο είναι όλοι μονίμως κρυωμένοι και βήχουν. Η βρογχίτιδα είναι η εθνική τους αρρώστια, την οποία αντιμετωπίζουν με πενικιλίνες παλαιάς γενιάς. Προτιμούν να υποφέρουν, παρά να πάρουν εξελιγμένα αντιβιοτικά για ψύλλου πήδημα.
Το φθινόπωρο κοντά στους ανθρώπους τριγυρίζουν και πολλοί σκίουροι, που φτάνουν ακόμα και στις πόρτες των σπιτιών για να αναζητήσουν τροφή. Σκίουροι κυκλοφορούν και στο κέντρο του Λονδίνου. Αν υπήρχε αντιστοιχία με την Αθήνα, θα ήταν σαν να έβλεπε κανείς τους ανθρώπους στην πλατεία Κάνιγγος να ταΐζουν σκιουράκια, καθώς θα περίμεναν ανέμελοι το γραφικό αστικό λεωφορείο να τους μεταφέρει στο σπίτι τους...
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Έμεινε στον βυθό του Αιγαίου τέσσερα λεπτά χωρίς σκάφανδρο και κατόρθωσε να ανασύρει την άγκυρα της ιταλικής ναυαρχίδας, της οποίας είχε κοπεί η αλυσίδα.
Δίπλα στο αρχαιοελληνικό θέατρο της Μαντινείας βρίσκεται η Αγία Φωτεινή που συνδυάζει αρχαιοελληνικές και χριστιανικές επιρροές. Μεγάλα ονόματα της τέχνης εκφράστηκαν κολακευτικά γι’ αυτή την εκκλησία, αλλά και αρκετά αμφισβήτησαν την αρχιτεκτονική της.
Στο νοτιότερο σχεδόν σημείο της Ελλάδας, δίπλα στο Λυβικό πέλαγος, υπάρχουν ακόμα φιλήσυχοι άνθρωποι που θρησκεύονται και διασκεδάζουν με απλούστατους τρόπους.
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση ανθρώπων στο νησάκι, γιατί είναι αμέτρητες οι φωλιές των πουλιών και θα κινδύνευαν τα αυγά και οι νεοσσοί. Ακόμα και το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη μένει αλειτούργητο για χάρη των κορμοράνων και των πελεκάνων.
Στο Ζυγοβίστι Γορτυνίας υπάρχει ένα τεράστιο μαρμάρινο γλυπτό βιβλίο με σκαλισμένα επάνω του 197 ονόματα κατοίκων του χωριού, οι οποίοι αποτελούσαν το 1821 τη φρουρά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Όταν πέθανε ο Γέρος του Μοριά, κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο, από το οποίο αναπαράχθηκε χάλκινο προσωπείο που εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών.
Στην πλατεία Αναλήψεως των Βριλησσίων λειτουργεί από το 1947 ένα παραδοσιακό μαγαζί, που πουλάει αμέτρητα και σπάνια είδη καθημερινής χρήσης. Δεν είναι μόνο απαραίτητο, αλλά και όμορφο να το βλέπεις. Πουλάει τα πάντα και ξυπνάει νοσταλγικές μνήμες.
Όταν ένας Τούρκος τραυμάτισε στο πρόσωπο τον Κωνσταντίνο, εκείνος κραύγασε: «Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;». Δευτερόλεπτα μετά, ένας Οθωμανός που βρισκόταν πίσω του, του έκοψε το κεφάλι με μια σπαθιά.