«Τα μύδια είναι ευαίσθητα στη θερμοκρασία. Η ζέστη τα σκοτώνει και το κρύο καθυ­στερεί την ανάπτυξή τους. Τα κοκορέτσια (μύδια κρεμασμένα γύρω από σχοινί) πρέπει να ακουμπάνε λίγο στον πυθμένα, για να ανεβαίνουν πάνω τα καβούρια και να τρώνε τον γόνο που τα σκεπάζει και να τα καθαρίζουν. Μέχρι 400 γραμμάρια φτά­νουν τα καβούρια και έχουν κάτι δαγκάνες που κόβουν στη μέση ολόκληρα ψάρια».

Τα καλυτέρα της Ευρώπης

Ο Θοδωρής Φωτόπουλος, από τα Νέα Μάλγαρα, εκτρέφει μύδια στις εκβολές του Λουδία ποταμού στον Θερμαϊκό κόλπο. Η θάλασσα εκεί είναι ρηχή από τις φερτές ύλες του ποταμού, τόσο που η πλάβα του (βάρκα χωρίς καρίνα) κολλάει μερικές φορές στην άμμο. Κάτω από τις κληματαριές (κατα­σκευές από ξύλο καστανιάς από τις οποίες κρέμονται σαν «κοκορέτσια» τα μύδια), το καλοκαίρι μοιάζει με χαμάμ. Δεν είναι μόνον ο καυτός ήλιος, είναι και η έντονη εξάτμιση του νερού που φέρνει δυσφορία.

Ο Θοδωρής είναι συνηθισμένος στις «τροπικές» συνθήκες και αντέχει. Με κοντό παντε­λόνι και χωρίς καπέλο, ανεβάζει με ήρε­μες κινήσεις τα «κοκορέτσια» για να τα καθαρίσει από τη «χορτάρα» της θάλασσας και τον γόνο. Μετά τα κατεβάζει και τα βυθίζει πάλι στο νερό για να τραφούν με τα θρεπτικά συστατικά που αφθονούν στις εκβολές του ποταμού.

Από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο, που γίνε­ται η συγκομιδή, δέκα νταλίκες κάθε μέρα φορτώνουν μύδια στις οστρακοκαλλιέργειες του Λουδία και τα πάνε στο εξω­τερικό. «Στην Ιταλία κάνουν δύο χρό­νια να γίνουν τα μύδια και είναι μικρού­τσικα, δεν έχουν τίποτα μέσα, καθόλου ψίχα. Έχω ακούσει πως είμαστε οι καλύ­τεροι στην Ευρώπη. Παρόλα αυτά, εμείς οι Έλληνες καταναλώνουμε λιγό­τερο από το 1% των μυδιών που παρά­γονται στη χώρα μας».

Δεκαεπτά συνταγές με μύδια

«Πόσοι ξέρουν ότι γίνο­νται δεκαεπτά λογιών φαγητά με μύδια; Δοκίμασέ τα ψητά και δεν θα μετανιώσεις», προτείνει ο βετεράνος εκτροφέας μυδιών Θωμάς Πόπτσης. «Ανοίγουμε τα μύδια και τα αραδιάζουμε στο ταψί με το ένα κέλυφος. Επά­νω στο καθένα βάζουμε ένα κομματάκι κασέρι, ντοματίτσα και μαϊντανό, όχι όμως λάδι, ούτε αλάτι, επειδή έχουν δικό τους λίπος και αλμύρα. Τα ρίχνουμε στον φούρνο και έπειτα από λίγη ώρα είναι έτοι­μος ο καλύτερος μεζές».

Ο κυρ Θωμάς μαζί με τη γυναίκα του περ­νούν τον περισσότερο καιρό σ’ ένα ξύλινο σπί­τι, που στηρίζεται επάνω σε πασσάλους στα νερά του Λουδία. Το σπιτάκι λάμπει όχι μόνον από την καθαριότητα, αλλά και από τα χαμο­γελαστά τους πρόσωπα. Οι Μακεδόνες ανοί­γουν εύκολα τα σπίτια και την καρδιά τους στους ξένους.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com  

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Κορμοράνοι ξεκουράζονται επάνω σε «κληματαριά», από την οποία κρέμονται τα «κοκορέτσια» των μυδιών.

---