Ετικέτα: Κολοκοτρώνης

Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη στην οδό Σταδίου, φυλάσσονται κειμήλια της Επανάστασης του 1821. Ανάμεσα σ’ αυτά περιλαμβάνονται η, οι επωμίδες και το γιλέκο του Κολοκοτρώνη.

Όταν πέθανε ο Γέρος του Μοριά, κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο.

Με αυτό τον τρόπο διασώθηκαν με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.

Το εκμαγείο αυτό φυλάσσεται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Αθήνας, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη στην οδό Σταδίου.

Τα Τρίκορφα είναι μια σειρά βουνοκορφών του ανατολικού Μαινάλου, στα οποία οχυρώνονταν οι επαναστατημένοι κατά των Τούρκων Έλληνες. Τα ταμπούρια των επαναστατών διασώζονται μέχρι σήμερα στις κορυφές δύο υψωμάτων και προκαλούν συγκίνηση σ’ αυτούς που τα επισκέπτονται. Από το σημείο που σταματάει το αυτοκίνητο απαιτείται πάνω από μισή ώρα ανηφορική οδοιπορία για το κάθε ταμπούρι, σε έδαφος ιδιαίτερα κακοτράχαλο.

Ο αυτοδίδακτος ιστορικός και δημοσιογράφος Νίκος Παπαγεωργίου, με καταγωγή από το χωριό Σέρβου της Γορτυνίας, που ζει στο Χαλάνδρι, γράφει επί 34 συνεχή χρόνια στην τοπική εφημερίδα «Γορτυνία» μικρές ιστορίες και περιστατικά από τη ζωή του Κολοκοτρώνη. Μέχρι σήμερα έχει γράψει 1.370 ιστορίες και συνεχίζει παρά τα 90 χρόνια του.

Το 1942, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ένα 13χρονο παιδί στην Τρίπολη διέσωσε με κίνδυνο της ζωής του τα οστά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Τα είχαν πετάξει οι Ιταλοί κατακτητές σε αντίποινα, επειδή τόλμησαν οι Τριπολιτσιώτες να γιορτάσουν την επέτειο της 25ης Μαρτίου, παρά την αυστηρή απαγόρευση των κατοχικών δυνάμεων. Ο άνθρωπος αυτός, που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή, μα; περιέγραψε την εκπληκτική αυτή ιστορία με τρόπο που κόβει κυριολεκτικά την ανάσα.

Εκεί έζησε στα παιδικά του χρόνια και συνέλαβε τη μεγάλη επαναστατική ιδέα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ποιος να φανταζόταν ότι αυτό το παιδί του μυθικού αρκαδικού Μαινάλου θα γινόταν ο Μωυσής του Ελληνικού Έθνους; Στο ίδιο σπίτι έζησαν 12 γενεές της ηρωικής οικογένειάς του. Είχε 36 πρώτα ξαδέλφια, από τα οποία τα 24 πέθαναν πολεμώντας τους Τούρκους. Δεν υπάρχει διάσελο του θρυλικού βουνού που να μην είναι θαμμένος κάποιος Κολοκοτρώνης.

Τα ταμπούρια των πολιορκητών της Τριπολιτσάς το 1821 διασώζονται μέχρι σήμερα στις κορυφές δύο υψωμάτων στα Τρίκορφα βόρεια της πόλης. Το δυτικό και μικρότερο ταμπούρι του Αϊ Βλάσση, στο οποίο οχυρωνόταν ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, είναι πιο βραχώδες και δύσκολα προσβάσιμο. Το ανατολικό ταμπούρι, στο οποίο στρατοπέδευε ο Υψηλάντης, είναι μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό, ενώ η πρόσβαση είναι ευκολότερη. Οι κάτοικοι της Τρίπολης και των γύρω χωριών θεωρούν την τοποθεσία ιερή, επειδή μέχρι τη δεκαετία του 1930 έβρισκαν συνεχώς σκόρπια οστά στα βράχια. Μερικοί έλεγαν ότι όταν περνούσαν κοντά στα ταμπούρια τη νύχτα ο αέρας τους έφερνε στ’ αυτιά βογγητά πληγωμένων αντρών και μοιρολόγια γυναικών. Ο τόπος είναι συγκινησιακά φορτισμένος, επειδή εκεί έχουν δοθεί ανελέητες μάχες και έχει χυθεί πολύ αίμα. Ενδεικτικά αναφέρεται η μάχη των Τρικόρφων στις 23 Ιουνίου 1825, η οποία κατέληξε σε σφαγή 300-500 νεαρών Ελλήνων, που ήταν σχεδόν παιδιά, επειδή η επανάσταση ψυχορραγούσε και είχαν απομείνει μόνο νεαρά άτομα να πολεμήσουν.

Όταν πέθανε ο Κολοκοτρώνης το 1843 άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο, το οποίο είναι πολύ ευαίσθητο και φυλάσσεται στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών. Το 1968 ο διευθυντής του Μουσείου Ιωάννης Μελετόπουλος ζήτησε από τον καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννη Παππά να ρεστοράρει το εκμαγείο του 1843 και να χυτεύσει, επίσης, δύο χάλκινα εκμαγεία. Τότε ο Παπάς ανέθεσε στον βοηθό του γλύπτη Γιώργο Χουλιάρα να κατασκευάσει ένα αναπληρωματικό γύψινο εκμαγείο, το οποίο  μετά από χρόνια περιήλθε διαδοχικά στην κατοχή του ιστορικού τέχνης Νίκου Γρηγοράκη και του συλλέκτη Γιώργου Χριστοδουλόπουλου, από την Τρίπολη. Η φωτογραφία αφορά σε αυτό το δεύτερο εκμαγείο.

Το 1942 ένα 13χρονο αγόρι στην Τρίπολη διέσωσε με κίνδυνο της ζωής του τα οστά του Κολοκοτρώνη. Τα είχαν πετάξει οι Ιταλοί κατακτητές σε αντίποινα, επειδή τόλμησαν οι Τριπολιτσιώτες να γιορτάσουν την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Μια συναρπαστική ιστορία. Πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο για να ακούσετε σχετική συνέντευξη στον Real FM: https://www.greecewithin.com/gr/component/k2/item/2-ta-osta-tou-kolokotroni

Ένα παιδάκι διέσωσε τα οστά του Κολοκοτρώνη, ένας συλλέκτης τη μορφή του, ένας καθηγητής τα ταμπούρια του, ένας ταβερνιάρης τα τραγούδια του, μια χορεύτρια τους χορούς του, ένας λαϊκός συγγραφέας τις πιο απόκρυφες λεπτομέρειες της ζωής του. Μια ομάδα Αρκάδων αφιερωμένη μέχρις εσχάτων στον εθνικό ήρωα που έβγαλε το γένος μας από το σκοτάδι. Μια ραδιοφωνική συνέντευξη σε εκπομπή του Μάνου Τσιλιμίδη στον Real FM.

«Τα κολοκοτρωναίικα τραγούδια πέρασαν μέσα μου χωρίς να το καταλάβω. Όλοι τραγουδούσαν στο χωριό μου, το ίδιο και στο σπίτι μου. Η μάνα μου έλεγε: Το βράδυ θα πάμε να χαιρετήσουμε τον θείο σου, κοίτα μη δεν τραγουδήσεις. Θα σου δώσω κι ένα τάλιρο. Άμα δεν λυνόταν η σιωπή και η ντροπή μου, ξανάλεγε: Κοίτα μη δε χορέψεις, θα με ντροπιάσεις. Άντε ένα δεκάρικο».

«Στις 29 Αυγούστου πηγαίνουμε στο Λιμποβίσι, που γιορτάζει η εκκλησούλα του Αγιάννη έξω από το σπίτι του Κολοκοτρώνη. Βάζουμε από τις έξι το πρωί τις φορεσιές μας με πολύ μεγάλο καμάρι και πάμε στην εκκλησία να ευλογήσει ο δεσπότης τα άρματά μας. Στη συνέχεια κάνουμε περιφορά της εικόνας και τρισάγιο στο σπίτι του Κολοκοτρώνη. Και μετά τι άλλο; Αρχίζουν τα κολοκοτρωναίικα και αντηχούν ανατριχιαστικά οι ρεματιές».

Ο Κολοκοτρώνης πέθανε στην Αθήνα στις 3 Φεβρουαρίου 1843. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο. Με αυτό τον τρόπο διασώθηκαν πιστά και με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Γέρου του Μοριά. Το ιστορικό και πολύτιμο αυτό εκμαγείο φυλάσσεται στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο της Αθήνας.