«Ένας από τους πολλούς λόγους που αγαπώ την Ελλάδα είναι η θάλασσα. Κρίμα που δεν έχει και η πατρίδα μου η Αρμενία. Μ’ αρέσει να ψαρεύω τις Κυριακές, πιο πολύ για χόμπι. Να κάτσω στο σπίτι να κάνω τι; Να μου ζητάνε οι γυναίκες κάνε αυτό και κάνε το άλλο;».
Σκορπισμένη οικογένεια
Ο Ρούμπεν Κλιάν περνάει τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του ψαρεύοντας στην παραλία της Ελευσίνας. Για να ζήσει την πολυμελή οικογένειά του και να πληρώσει το νοίκι του σπιτιού του στον Ασπρόπυργο φτιάχνει όλη την εβδομάδα καλούπια για αγάλματα, όπως Αθηνές, Καρυάτιδες και Ακροπόλεις. Αν και πρωτοήρθε στην Ελλάδα τριάντα χρονών, αγαπάει κάθε τι το ελληνικό, επειδή ο πατέρας του γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών, ως γιος Αρμένη μετανάστη.
«Μόλις ενηλικιώθηκε ο πατέρας μου γύρισε στην Αρμενία για να φτιάξει οικογένεια και έσπειρε στην ψυχή μου την αγάπη για την Ελλάδα. Την έβαλε μέσα μου από τη στιγμή που με γέννησε. Λάτρεψα με πάθος την Ελλάδα πριν ακόμα την αντικρίσω. Με έμαθε ακόμα ελληνικούς χορούς και τραγούδια. Ήρθα εδώ και χόρευα ζεϊμπέκικο το ίδιο καλά με τους Έλληνες».
Ο Ρούμπεν έχει τέσσερις αδελφές, σκορπισμένες στην Ελλάδα, την Εσθονία και τη Γαλλία. Μια οικογένεια στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. «Οι παππούδες πρόσφυγες, οι γονείς πρόσφυγες, εμείς πρόσφυγες, πού θα πάει αυτή η δουλειά; Κρατάμε τα έθιμά μας με τα δόντια, να μην ξεχάσουν τα παιδιά μας την καταγωγή τους. Εμείς οι μικροί λαοί χωρίς τη γλώσσα και τη θρησκεία θα λιώσουμε. Ρωτάω καμιά φορά το γιο μου: "τι λες, πάμε στην Αρμενία στο σπίτι μας, επειδή εδώ έχουμε δυσκολίες;". "Τι να κάνω ρε μπαμπά εκεί, δεν ξέρω ούτε καν πώς είναι", μου απαντάει».
Είναι καλό παιδί, άριστος μαθητής και πρωταθλητής της πάλης ο γιος του Ρούμπεν, ενώ υποστηρίζει τον Παναθηναϊκό, όπως και οι περισσότεροι Αρμένιοι, επειδή είχε πριν από χρόνια έναν Αρμένιο προπονητή, τον Μαρκαριάν.
Η ζωή δυσκόλεψε
Στον Ασπρόπυργο ζουν επτά αρμενικές οικογένειες που συναντιούνται μεταξύ τους και αναπολούν την πατρίδα τους. Η οικονομική κρίση όμως τους έχει πλήξει πολύ, όπως και τους υπόλοιπους μετανάστες, που ζουν στην ίδια περιοχή. «Η ζωή δυσκόλεψε στην Ελλάδα, δεν είμαι παραπονιάρης, αλλά λέω αυτό που νιώθω. Όταν είχαμε τις δραχμές πηγαίναμε δέκα μέρες διακοπές στο Κιάτο, τώρα με το ευρώ και την κρίση τίποτα πια δεν είναι εύκολο».
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Όταν ένας Τούρκος τραυμάτισε στο πρόσωπο τον Κωνσταντίνο, εκείνος κραύγασε: «Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;». Δευτερόλεπτα μετά, ένας Οθωμανός που βρισκόταν πίσω του, του έκοψε το κεφάλι με μια σπαθιά.
Από εκεί εισχώρησε μια ομάδα γενιτσάρων την αυγή της 29ης Μαΐου 1453 και διέσπασε την άμυνα της Πόλης εκ των έσω. Πιθανόν είχαν στήσει καρτέρι και μπούκαραν όταν κάποια στιγμή άνοιξε η πύλη από προδοσία ή αμέλεια.
Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη στην οδό Σταδίου, φυλάσσονται κειμήλια της Επανάστασης του 1821. Ανάμεσα σ’ αυτά περιλαμβάνονται η περικεφαλαία, οι επωμίδες και το γιλέκο του Κολοκοτρώνη.
Στο εκκλησάκι των Αγίων Επτά Παίδων σε μια σχισμή του μαύρου ηφαιστειακού βράχου και κάτω από αφόρητη ζέστη, βιολιτζήδες και λαουτιέρηδες παίζουν νησιώτικα τραγούδια ασταμάτητα επί 24 ώρες, ενώ οι πιστοί χορεύουν μπροστά τους στη μικροσκοπική αμμουδιά.
Στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα στεγάζεται από το 2017 η νέα Εθνική Λυρική Σκηνή. Πρόκειται για ένα ανυπέρβλητο αρχιτεκτόνημα μινιμαλιστικής τεχνοτροπίας, για το οποίο είναι υπερήφανοι όλοι οι Έλληνες.
Ένας Τσάκωνας από το Λεωνίδιο Αρκαδίας, που σπούδαζε ιατρική στη Φλωρεντία, συγκρούστηκε με τον Μέτερνιχ για τα μάτια της κόμισσας Μποργκέζε, αδελφής του Μεγάλου Ναπολέοντα. Η συναρπαστική ιστορία ενός γοητευτικού Έλληνα και μετέπειτα επαναστάτη του 1821.
Φωτογραφικό οδοιπορικό στην επιβλητική βυζαντινή καστροπολιτεία που γέννησε τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Έμεινε στον βυθό του Αιγαίου τέσσερα λεπτά χωρίς σκάφανδρο και κατόρθωσε να ανασύρει την άγκυρα της ιταλικής ναυαρχίδας, της οποίας είχε κοπεί η αλυσίδα.