Βγαίνοντας από τη Δημητσάνα της Γορτυνίας, στον δρόμο προς τη Στεμνίτσα, φάνηκε χαμηλά σε ένα πλάτωμα το γήπεδο του χωριού. Το ματς ήταν για τη Β΄ ερασιτεχνική κατηγορία Αρκαδίας, ανάμεσα στις ομάδες της Αθλητικής Ένωσης Δημητσάνας (κόκκινες φανέλες) και της Δόξας Τρίπολης.
Ελάχιστοι φίλαθλοι
Στα χίλια μέτρα υψόμετρο και στην απόλυτη γαλήνη του βουνού οι φωνές των παιχτών και των προπονητών αντιλαλούσαν σαν καμπάνες στα λαγκάδια. Ανάμεσα στους ελάχιστους φιλάθλους ήταν 3-4 παιδάκια, που έδιναν μάχες μεταξύ τους για το ποιο θα πρωτομαζέψει τη μπάλα όταν αυτή έβγαινε άουτ. Όταν κάποιος παίχτης έριξε ένα δυνατό άστοχο σουτ προς το τέρμα που βρισκόταν στην άκρη της χαράδρας, η μπάλα έπεσε στην άβυσσο του Μαινάλου και την έχασαν για πάντα.
Ήταν τρομερό το κρύο εκείνη την ημέρα, με ένα παγωμένο βοριά που κατέβαινε από το δάσος και περόνιαζε τα πλευρά. Οι παίχτες που έπαιζαν μπάλα ήταν ζεστοί, οι προπονητές, όμως, και οι ελάχιστοι φίλαθλοι χοροπηδούσαν και σκούπιζαν συνέχεια τις μύτες τους.
Βάζουν ρεφενέ
Η ομάδα της Δημητσάνας έχει χρόνια να πάρει επιχορήγηση από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και βάζουν ρεφενέ ο Δήμος με τους παίχτες για να καλυφτούν τα έξοδα των αγώνων. Παρά τις δυσκολίες, όμως, οι Δημητσανιώτες κατάχτησαν μια φορά το κύπελλο Αρκαδίας και τέσσερις φορές το πρωτάθλημα Β΄ ερασιτεχνικής κατηγορίας.
Ο μέσος όρος ηλικίας των παιχτών υπερβαίνει τα 30 χρόνια, επειδή τα νεαρότερα παιδιά σπουδάζουν ή εργάζονται στις πόλεις. Η ισχυρότερη ανάμνηση σ’ αυτό το γήπεδο είναι ο σοβαρός τραυματισμός ενός παίχτη πριν από λίγα χρόνια. Ανήκε στην ομάδα του Νεοχωρίου και είχε καταπιεί τη γλώσσα του μετά από χτύπημα στο κεφάλι. Προς στιγμή πάγωσε το αίμα όλων όσων βρίσκονταν στο γήπεδο, μέχρι που ο προπονητής Ηλίας Σταθόπουλος, ο οποίος είναι η ψυχή της ομάδας της Δημητσάνας, επανέφερε στη ζωή τον ποδοσφαιριστή με γρήγορες και επιδέξιες ενέργειες.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Στο νοτιότερο σχεδόν σημείο της Ελλάδας, δίπλα στο Λυβικό πέλαγος, υπάρχουν ακόμα φιλήσυχοι άνθρωποι που θρησκεύονται και διασκεδάζουν με απλούστατους τρόπους.
Από εκεί εισχώρησε μια ομάδα γενιτσάρων την αυγή της 29ης Μαΐου 1453 και διέσπασε την άμυνα της Πόλης εκ των έσω. Πιθανόν είχαν στήσει καρτέρι και μπούκαραν όταν κάποια στιγμή άνοιξε η πύλη από προδοσία ή αμέλεια.
Στην πλατεία Αναλήψεως των Βριλησσίων λειτουργεί από το 1947 ένα παραδοσιακό μαγαζί, που πουλάει αμέτρητα και σπάνια είδη καθημερινής χρήσης. Δεν είναι μόνο απαραίτητο, αλλά και όμορφο να το βλέπεις. Πουλάει τα πάντα και ξυπνάει νοσταλγικές μνήμες.
Το Ηρώδειο ταρακουνήθηκε από σκληρούς progressive rock ήχους. Οι μαρμάρινες κερκίδες, στις οποίες κάθονταν πριν 2.000 χρόνια αρχαίοι Έλληνες, χθες ήταν γεμάτες από λάτρεις των Socrates κάθε ηλικίας.
Οι υπερσύγχρονοι χώροι του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα πλημμύρισαν επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό που παρακολούθησαν το διεθνές συνέδριο Nostos 2023 με θέμα την Ψυχική Υγεία.
Στο Ζυγοβίστι Γορτυνίας υπάρχει ένα τεράστιο μαρμάρινο γλυπτό βιβλίο με σκαλισμένα επάνω του 197 ονόματα κατοίκων του χωριού, οι οποίοι αποτελούσαν το 1821 τη φρουρά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση ανθρώπων στο νησάκι, γιατί είναι αμέτρητες οι φωλιές των πουλιών και θα κινδύνευαν τα αυγά και οι νεοσσοί. Ακόμα και το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη μένει αλειτούργητο για χάρη των κορμοράνων και των πελεκάνων.
Δίπλα στο αρχαιοελληνικό θέατρο της Μαντινείας βρίσκεται η Αγία Φωτεινή που συνδυάζει αρχαιοελληνικές και χριστιανικές επιρροές. Μεγάλα ονόματα της τέχνης εκφράστηκαν κολακευτικά γι’ αυτή την εκκλησία, αλλά και αρκετά αμφισβήτησαν την αρχιτεκτονική της.