Το σπίτι που έζησε ο Κωνσταντίνος Καβάφης στην Αλεξάνδρεια ήταν το ίδιο λιτό με τους στίχους και τον χαρακτήρα του. Σήμερα έχει μετατραπεί σε μικρό μουσείο, στο οποίο φυλάσσονται τα προσωπικά του αντικείμενα και σπάνιες εκδόσεις του έργου του.
Κάτω από το σπίτι του βρισκόταν ένας οίκος ανοχής, απέναντι το ελληνικό μοναστήρι του Αγίου Σάββα και λίγο πιο πέρα το ελληνικό νοσοκομείο «Άγιος Σωφρόνιος». Όταν μετακόμισε σ’ αυτό το σπίτι, 25 χρόνια πριν τον θάνατό του, είχε πει: «Πού θα μπορούσα να ζήσω καλύτερα; Κάτω από μένα ο οίκος που θεραπεύει τις ανάγκες της σάρκας, απέναντι η εκκλησία όπου συγχωρούνται οι αμαρτίες και παρακάτω το νοσοκομείο όπου πεθαίνουμε».
Ο Καβάφης ήταν υπάλληλος στην αιγυπτιακή εταιρεία αρδεύσεων, ενώ παράλληλα συμπλήρωνε το εισόδημά του εργαζόμενος και ως χρηματιστής. Η εταιρεία αρδεύσεων στεγαζόταν στο κτήριο του σημερινού ξενοδοχείου Le Metropole, που βρίσκεται στην παραλιακή λεωφόρο Κορνίς. Τίποτα δεν έχει αλλάξει σ’ αυτό το νοσταλγικό κτήριο από την εποχή που ο Καβάφης δούλευε εκεί και ατένιζε τη Μεσόγειο από το παράθυρο του γραφείου του.
Το 1932 ο Καβάφης προσεβλήθη από καρκίνο του λάρυγγα και ταξίδεψε στην Αθήνα για θεραπεία, η οποία δεν απέδωσε. H τραχειοτομία, στην οποία υπεβλήθη, του στέρησε την ομιλία και επικοινωνούσε γραπτώς με σημειώματα. Λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια για να πεθάνει, τα ξημερώματα των εβδομηκοστών γενεθλίων του, στο ελληνικό νοσοκομείο. Έζησε απλά, κάνοντας σαφή διαχωρισμό της επαγγελματικής και της προσωπικής του ζωής, χωρίς να χρησιμοποιεί την τέχνη του ως μέσο ανάδειξης. Ήθελε να τον ξέρουν ως ποιητή και μόνο, δίχως άλλους πρόσθετους προσδιορισμούς, εκτός εκείνων που αφορούσαν στην ελληνική του ταυτότητα.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
Στα χωριά του βουνού ζουν άνθρωποι που αναζωογονούν την ιδέα της ελευθερίας. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος τραγουδούσε σπάνια κολοκοτρωναίικα τραγούδια, που δεν είχαν ηχογραφηθεί και κινδύνευαν να χαθούν.
Το Ηρώδειο ταρακουνήθηκε από σκληρούς progressive rock ήχους. Οι μαρμάρινες κερκίδες, στις οποίες κάθονταν πριν 2.000 χρόνια αρχαίοι Έλληνες, χθες ήταν γεμάτες από λάτρεις των Socrates κάθε ηλικίας.
Στο Ζυγοβίστι Γορτυνίας υπάρχει ένα τεράστιο μαρμάρινο γλυπτό βιβλίο με σκαλισμένα επάνω του 197 ονόματα κατοίκων του χωριού, οι οποίοι αποτελούσαν το 1821 τη φρουρά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη στην οδό Σταδίου, φυλάσσονται κειμήλια της Επανάστασης του 1821. Ανάμεσα σ’ αυτά περιλαμβάνονται η περικεφαλαία, οι επωμίδες και το γιλέκο του Κολοκοτρώνη.
Βρίσκεται στον Νομό Καρδίτσας στα 750 μέτρα υψόμετρο και προσφέρει ονειρικά τοπία.
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση ανθρώπων στο νησάκι, γιατί είναι αμέτρητες οι φωλιές των πουλιών και θα κινδύνευαν τα αυγά και οι νεοσσοί. Ακόμα και το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη μένει αλειτούργητο για χάρη των κορμοράνων και των πελεκάνων.
Στο εκκλησάκι των Αγίων Επτά Παίδων σε μια σχισμή του μαύρου ηφαιστειακού βράχου και κάτω από αφόρητη ζέστη, βιολιτζήδες και λαουτιέρηδες παίζουν νησιώτικα τραγούδια ασταμάτητα επί 24 ώρες, ενώ οι πιστοί χορεύουν μπροστά τους στη μικροσκοπική αμμουδιά.
Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, από την εποχή της Άλωσης μέχρι σήμερα, έχουν συνδέσει τον πρώην ναό της Αγίας Θεοδοσίας με τον τάφο του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Αυτή την εικασία επιβεβαιώνει η μαρτυρία μιας σύγχρονης καθηγήτριας αρχαιολογίας.