Όταν ήμασταν παιδιά περιμέναμε το Πάσχα με λαχτάρα. Μεγάλο μέρος της ζωής μας, ακό­μα και πολλά από τα παιχνίδια μας, περιστρέφονταν γύρω από τον Χριστό και την Εκκλησία. Νομίζαμε ότι ο Ιησούς σταυρώνεται κάθε Μεγά­λη Παρασκευή και στενοχωριόμασταν αληθινά γι' αυτό. Ήμασταν αθώα και κάναμε λογισμούς με την καρδιά κι όχι με το μυαλό. Δεν μας απασχολούσε το πέρασμα του χρόνου κι απολαμβάναμε τη ζωή μας ως δώρο του Θεού.

Μικρές αμαρτίες

Από τη Μεγάλη Δευτέρα το μεσημέρι μάς έπιανε η πείνα, αν και μόλις πριν από λίγες ώρες είχαμε αρχίσει τη νηστεία. Τη Μεγάλη Τρίτη τρέχαμε με όρεξη στην εκκλησία να ακούσουμε το τροπάριο της Κασσιανής, αλλά μετά από λίγο βαριόμασταν και ρωτούσαμε ο ένας τον άλλο σε πόση ώρα τελειώνει.

Τη Μεγάλη Τετάρτη προσέχαμε να μην σφουγγιστεί το αγιασμένο μύρο από το πρόσωπό μας, αλλά κάναμε το παν να το σφουγγίσουμε με το ζόρι από το πρόσωπο των φίλων μας. Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης ρίχναμε μικρές κλωτσιές στην εκκλησία για το ποιος θα φιλήσει πρώτος τον σταυρό μετά το πέμπτο ευαγγέλιο. Τη Μεγάλη Παρασκευή παί­ζαμε γερό ξύλο για το ποιος θα χτυπήσει πένθιμα την καμπάνα στις εκκλησίες.

Από το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου παραβιάζαμε έστω και με τύψεις τη νηστεία, τρώγοντας στα μουλωχτά κανένα πασχαλινό κουλούρι. Ανήμερα το Πάσχα σκαρφιζόμασταν δικαιολογίες για να αποφύγουμε το γύρισμα του αρνιού, που απαιτεί υπομονή και προσήλωση, αρετές που διαθέτουν μόνο οι ενήλικες.

Όλοι ήταν χαρούμενοι

Μας έκανε εντύπωση που το Πάσχα όλα τα πρόσωπα ήταν χαρού­μενα κι όλα τα σπίτια ανοιχτά. Ακόμα κι οι θεωρούμενοι στρυφνοί συμπολίτες μας, που τον υπό­λοιπο καιρό ζούσαν περιχαρακωμένοι πίσω από τοίχους, την ημέρα του Πάσχα μάς τράβαγαν με το ζόρι μέσα στο σπίτι τους να μας κεράσουν πεντανόστιμους μεζέδες. Το Πάσχα επενεργούσε εκείνα τα χρόνια με μαγικό τρόπο στη διάθεση των ανθρώπων και τους έκανε να μοιάζουν πιο ανεκτικοί και γενναιόδωροι.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ