«Το σχολείο μου δεν βρίσκεται εδώ, είναι σε ένα άλλο χωριό, την Κάτω Μεριά. Είναι τριθέσιο και έχει 19 παιδιά. Έχουμε τρεις δασκάλες, την κυρία Έφη, την κυρία Ζαφειρούλα και την κυρία Διονυσία τη διευθύντρια. Το χωριό μου δεν έχει άλλα παιδιά, μόνο εμένα και την αδελφή μου, που δεν την αντέχω γιατί είναι πολύ μικρούλα και τσιρίζει συνέχεια».
Σκορπίζει χαρά γύρω του
Ο 12χρονος Παναγιώτης Ασημακόπουλος ζει με την οικογένειά του στα Ελληνικά Τζιας, ένα χωριό στο νοτιότερο άκρο του νησιού με λίγα σπίτια μετρημένα στα δάχτυλα. Εκεί δεν χτίζουν μεζονέτες οι Αθηναίοι και δεν κυκλοφορούν θηριώδη τζιπ, μόνο ελάχιστοι παραθεριστές που δεν αρκούνται στις τετριμμένες διακοπές και ψάχνουν πίσω από τη βιτρίνα του νησιού.
Εν ελλείψει παιδιών στο χωριό του, ο Παναγιώτης τρέχει μόνος επάνω στις μάντρες των σπιτιών και χαϊδεύει όποιο ζώο βρει μπροστά του, σκυλί, πρόβατο, κατσίκα ή αγελάδα. Κάνει και επισκέψεις στα λιγοστά σπίτια του χωριού, στα οποία κατοικούν πλέον μόνο ηλικιωμένοι άνθρωποι. Στρώνει κανονική κουβέντα μαζί τους και τους βοηθάει να βγουν παροδικά από τη μοναξιά της ερημιάς και της μεγάλης ηλικίας.
Ο Παναγιώτης έχει μεγάλη κοινωνικότητα και μοναδικό χαμόγελο, γι’ αυτό σκορπάει χαρά γύρω του και είναι απόλαυση να μιλάς μαζί του. «Είναι ευλογημένο παιδάκι, ο Θεός το στέλνει να κουβεντιάσει μαζί μας και να δώσει ζωή στη μοναξιά μας», λέει ένας ηλικιωμένος γείτονάς του.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Όταν πέθανε ο Γέρος του Μοριά, κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο, από το οποίο αναπαράχθηκε χάλκινο προσωπείο που εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών.
Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη στην οδό Σταδίου, φυλάσσονται κειμήλια της Επανάστασης του 1821. Ανάμεσα σ’ αυτά περιλαμβάνονται η περικεφαλαία, οι επωμίδες και το γιλέκο του Κολοκοτρώνη.
Στα χωριά του βουνού ζουν άνθρωποι που αναζωογονούν την ιδέα της ελευθερίας. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος τραγουδούσε σπάνια κολοκοτρωναίικα τραγούδια, που δεν είχαν ηχογραφηθεί και κινδύνευαν να χαθούν.
Το Ηρώδειο ταρακουνήθηκε από σκληρούς progressive rock ήχους. Οι μαρμάρινες κερκίδες, στις οποίες κάθονταν πριν 2.000 χρόνια αρχαίοι Έλληνες, χθες ήταν γεμάτες από λάτρεις των Socrates κάθε ηλικίας.
Στην πλατεία Αναλήψεως των Βριλησσίων λειτουργεί από το 1947 ένα παραδοσιακό μαγαζί, που πουλάει αμέτρητα και σπάνια είδη καθημερινής χρήσης. Δεν είναι μόνο απαραίτητο, αλλά και όμορφο να το βλέπεις. Πουλάει τα πάντα και ξυπνάει νοσταλγικές μνήμες.
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση ανθρώπων στο νησάκι, γιατί είναι αμέτρητες οι φωλιές των πουλιών και θα κινδύνευαν τα αυγά και οι νεοσσοί. Ακόμα και το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη μένει αλειτούργητο για χάρη των κορμοράνων και των πελεκάνων.
Οι υπερσύγχρονοι χώροι του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα πλημμύρισαν επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό που παρακολούθησαν το διεθνές συνέδριο Nostos 2023 με θέμα την Ψυχική Υγεία.
Δεν είναι μόνο χρήσιμο, είναι και πολύ όμορφο το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Χιλιάδες Έλληνες το επισκέπτονται και νοιώθουν υπερηφάνεια.