«Τι σκέφτομαι όταν βοσκάω τα γίδια; Σκέ­φτομαι κανένα λύκο μήπως τα φάει, κανέ­ναν ίσκιο να μπω από κάτω, τι άλλο να σκεφτώ; Πέρσι μου έφαγαν οκτώ κεφάλια κι ένα σκύλο. Κάποτε είδα τις γίδες να πηδάνε. Ο λύκος είχε δαγκώσει μια στο λαιμό κι ήταν έτοιμος να τη φάει, αλλά τη γλίτωσαν τα σκυλιά. Άλλοτε ήμουν ξαπλωμένος σ’ ένα φράχτη κι άκουσα θόρυβο. Σηκώνομαι και τι να δω; Ένας λύκος σταματημένος κόκαλο. Σκιάχτηκα εγώ, σκιά­χτηκε κι εκείνος. Έβαλα φωνή κι έφυγε, αλλά μετά ξαναγύρισε από πίσω για να φάει το κοπά­δι. Πάντα έτσι κάνει, γιατί είναι έξυπνος».

Στο δάσος του Ολύμπου

Ο Κώστας Μπουζιώτας εκτρέφει γίδια στους Πόρους Πιερίας. Οι συγχωριανοί του τον λένε Κανάκη, που βγαίνει από το κανακάρης. Είναι έξυπνος και ιδιαίτερα καλλιεργημένος άνθρω­πος, το ίδιο και η γυναίκα του. Έχουν έξι εγγό­νια, που όλη τη μέρα να τ’ αφήσεις στη στάνη δεν φεύγουν, κάθονται αγκαλιά με τα κατσί­κια. Η στάνη κρατιέται καθαρή, επειδή δίπλα της κυλάνε αμέτρητα κυβικά νερών του Ολύμπου. Οι Πόροι είναι το τελευταίο χωριό της Πιερίας, στα σύνο­ρα με τον Νομό Λαρίσης, σε υψόμετρο 550 μέτρων μέσο στο πυκνό δάσος του μυθικού βουνού.

Ο Κώστας προτιμάει τα γίδια πιο πολύ από τα πρόβατα: «Αν είχα πρόβατα δεν θα μπορούσες να σταθείς από την κοπριά, τα κατσίκια είναι πιο καθαρά ζώα. Την άνοιξη όμως τρώνε πολύ και κατουράνε πολύ, έτσι χαλάει η κοπριά. Τον χειμώνα είναι ξερή και καλής ποιότητας».

Τα γίδια ζούνε μέχρι 14 χρόνια, αλλά από τα 7 χρόνια «σπάζουν» και χαλάνε. Τα κριάρια τ’ αφήνουν μέχρι 4-5 χρόνων, για­τί μετά μεγαλώνουν και δεν κυνηγάνε πολύ τις γίδες. Τους στρίβουν τα λιμπά (αχαμνά) και τα βαράνε μ’ ένα ξύλο, προσέχουν όμως να μη βαρέσουν το ρογί, γιατί έτσι ψοφάνε. Αφού χωρίς αχαμνά δεν ζευγαρώνουν πλέ­ον με τις γίδες, φεύγει από πάνω τους η μυρωδιά της τραγίλας και είναι έτοιμα για σφάξιμο και φάγωμα.

Αγνά προϊόντα

Ο Κανάκης παραπονιέται ότι οι χασάπηδες νοιάζονται πιο πολύ να αγοράσουν φθηνό, παρά καλό, κρέας. «Ποιος ν’ ανέβει εδώ πάνω στο βουνό; Ούτε τηλέφωνο δεν παίρνουν, εμείς πρέ­πει να τους πάρουμε. Με το τηλέφωνο παραγ­γέλνουν τα κατσίκια, ούτε που τους νοιάζει τι αγοράζουν. Μόνο ο κτηνίατρος εκτιμάει τα ζώα μας. "Κράτα το για μένα αυτό το κατσίκι να το αγοράσω", μου είπε πριν το Πάσχα, κι εμείς του το φυλάξαμε».

Όταν ο Κώστας δοκιμά­ζει τυριά από εκείνα που πουλάνε τα σουπερμάρκετ τού έρχε­ται αναγούλα. Τα παιδιά του δεν ήπιαν ποτέ «ξεβουτυριασμένο» γάλα. Κάποτε που τέλειωσε το τυρί κι αγόρασε από το μαγα­ζί, το κατάλαβαν αμέσως. «Αυτό μυράει σκόνη, ρε μπαμπά», του είπαν.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Τα εγγόνια του μαγεύονται από τέτοιες εικόνες.

Οι Πόροι το καλοκαίρι μαζεύουν κόσμο.

---