Πριν λίγα χρόνια κατασκευάστηκε στην Αθήνα το νέο μουσείο της Ακρόπολης, για να στεγάσει τα γλυπτά του Παρθενώνα. Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό έργο παγκόσμιας κλάσης, που βρίσκεται απέναντι από την Ακρόπολη και έχει εντυπωσιακή θέα στον ιερό βράχο. Η αρχιτέκτονες που σχεδίασαν το μουσείο είναι οι Bernard Tschumi και Μιχάλης Φωτιάδης.

Η κλοπή των μαρμάρων

Στο μουσείο της Ακρόπολης εκτίθενται τα μισά γλυπτά του Παρθενώνα, επειδή τα υπόλοιπα μισά εκλάπησαν μεταξύ των ετών 1801-1804 από τον λόρδο Έλγιν και φυγαδεύτηκαν στη Βρετανία.

Ο Βρετανός αρχαιοκάπηλος σκόπευε να διακοσμήσει με τα γλυπτά του Παρθενώνα την έπαυλή του στη Σκωτία, αλλά έπεσε έξω οικονομικά και τα πούλησε στη Βρετανική Κυβέρνηση, η οποία τα μετέφερε το 1816 στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο.

Ο λόρδος Έλγιν για να μεταφέρει τα ογκώδη γλυπτά τα διαμέλισε, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές. Σφίγγεται η καρδιά των επισκεπτών του μουσείου όταν βλέπουν τα πληγωμένα γλυπτά. 

Όσο κι αν φαίνεται αδιανόητο, υπήρξε ανθρώπινο χέρι που τεμάχισε τα σπουδαιότερα έργα του παγκόσμιου πολιτισμού.

Κενές οι θέσεις των ξενιτεμένων γλυπτών

Πολλά εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο την Αθήνα και βλέπουν στο Μουσείο της Ακρόπολης τις κενές θέσεις ανάμεσα στα εκθέματα, που αντιστοιχούν στα ξενιτεμένα μάρμαρα του Έλγιν.

Μένουν επίτηδες κενές οι θέσεις των κλεμμένων αγαλμάτων για να θυμίζουν στον κόσμο ότι οφείλει επιτέλους το Βρετανικό Μουσείο να τα επιστρέψει στον τόπο που γεννήθηκαν.

Μεταξύ των επισκεπτών του μουσείου της Ακρόπολης είναι και εκατομμύρια Άγγλοι, πολλοί εκ των οποίων πιθανότατα θλίβονται μόλις αντικρίζουν τα βάρβαρα κοψίματα και τρυπήματα των εργαλείων του Έλγιν.

Η διεκδίκηση των μαρμάρων από την Ελλάδα δεν μειώνει την αληθινή εκτίμηση που τρέφουν οι Έλληνες για τον αγγλικό λαό. Δεν είναι αντίθετος ο αγγλικός λαός με την επιστροφή των μαρμάρων, αυτό άλλωστε δείχνουν και όλες οι σχετικές δημοσκοπήσεις.

Η Αγγλία έχει δική της ένδοξη ιστορία και σπουδαία μνημεία και δεν έχει την ανάγκη να εμφανίζεται στα μάτια της ανθρωπότητας ως κλεπταποδόχος, που ιδιοποιείται τα μνημεία μιας άλλης 

Διάτρητα επιχειρήματα

Η διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου ισχυρίζεται ότι κατέχει νόμιμα τα ελληνικά γλυπτά, επειδή διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας. Το νόμιμο, όμως, δεν είναι πάντοτε και ηθικό.

Ο Έλγιν πήρε τα γλυπτά με παραχωρητήριο των Οθωμανών κατακτητών της Ελλάδας και τα παραχώρησε με πωλητήριο στη Βρετανική κυβέρνηση. Το Βρετανικό Μουσείο θεωρεί ότι τα παραπάνω έγγραφα ξεπλένουν την κλοπή των μαρμάρων, αλλά αυτό το επιχείρημα είναι νομικίστικο και καθόλου ηθικό.

Τα μάρμαρα του Παρθενώνα δεν είναι ορφανά εκθέματα που προέρχονται από μια χαμένη Ατλαντίδα που έπαψε πια να υπάρχει. Η Ελλάδα είναι μια χώρα υπαρκτή όσο και η Αγγλία. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κατέχει τα μνημεία της Ελλάδας. Είναι πολιτιστικό έγκλημα να βρίσκονται τα μισά γλυπτά στην Αθήνα και τα μισά στο Λονδίνο.

Η άρνηση του Βρετανικού Μουσείου να επιστρέψει τα μάρμαρα αποτελεί βαριά προσβολή για τον ελληνικό λαό, επειδή υπονοεί ότι η σύγχρονη Ελλάδα δεν έχει σχέση με την αρχαία Ελλάδα και τα γλυπτά δεν έχουν πατρότητα. 

Επίσης, υπονοεί ότι οι Έλληνες δεν είναι άξιοι να συντηρήσουν τα γλυπτά και οι Άγγλοι τα προστατεύουν καλύτερα. Από τη στιγμή, όμως, που κατασκευάστηκε το απαράμιλλο νέο μουσείο της Ακρόπολης, κατέρρευσε και αυτό το υποκριτικό επιχείρημα. 

Λεηλασία της σκλαβωμένης Ελλάδας

Πώς μπορεί μέχρι τις μέρες μας να εμποδίζει η Αγγλία τη συνένωση των γλυπτών; Αν ένας Έλληνας αρχαιοκάπηλος τεμάχιζε το Στόουνχεντζ και μετέφερε το μισό στην Ελλάδα, τι θα έκαναν οι Άγγλοι; Προφανώς θα τον εμπόδιζαν, επειδή έχουν την ισχύ να το κάνουν.

Οι Έλληνες, όμως, το 1801 ήταν κάτω από Οθωμανική κατοχή και δεν μπορούσαν να αντιδράσουν στην κλοπή. Αυτή την αδυναμία εκμεταλλεύτηκε ο Έλγιν και άρπαξε τα γλυπτά, δωροδοκώντας τον Τούρκο διοικητή της Αθήνας.

Οι Οθωμανοί έδωσαν σκόπιμα τα μάρμαρα στον Έλγιν για να ακρωτηριάσουν την ιστορική κληρονομιά των υπόδουλων Ελλήνων. Στη συνέχεια, όμως, οι Έλληνες επαναστάτησαν και απελευθερώθηκαν. Έχυσαν ποτάμια αίμα για να σώσουν το γένος και τα μνημεία τους.

Διεκδίκηση μέχρι τέλους

Οι χιλιάδες Έλληνες επισκέπτες του Βρετανικού Μουσείου πρέπει κι αυτοί με τον τρόπο τους να πιέσουν για την επιστροφή των γλυπτών στην Ελλάδα. Να διαμαρτύρονται μπροστά στα γλυπτά και να υψώνουν πανό με το αίτημα της επιστροφής.

Να τραβάνε, επίσης, φωτογραφίες και βίντεο των διαμαρτυριών. Οι εικόνες θα πλημμυρίσουν το διαδίκτυο και θα ευαισθητοποιήσουν τη διεθνή κοινή γνώμη.

Οι ανιστόρητοι επικεφαλής του Βρετανικού Μουσείου, που αμφισβητούν με αναίδεια τη συνέχεια του ελληνισμού, θα υποχρεωθούν τελικά να αναγνωρίσουν ότι υπάρχει μια χώρα που τη λένε Ελλάδα και ότι τα ελληνικά μάρμαρα έχουν πατρίδα.

Άσκοπη αργοπορία

Όλοι το ξέρουν, ένθεν κακείθεν, ότι μια μέρα τα γλυπτά θα επιστρέψουν στην Αθήνα για να επανενωθούν με το ταίρι τους, επειδή εκεί είναι η μήτρα και το φυσικό περιβάλλον τους. Αυτό θα γίνει νομοτελειακά και καμία λογική δύναμη δεν μπορεί να το αποτρέψει.

Οι υπεύθυνοι του Βρετανικού Μουσείου πράττουν εναντίον της πατρίδας τους όσο εμποδίζουν τη επανένωνη των γλυπτών του Παρθενώνα. Αφού αυτό θα συμβεί έτσι κι αλλιώς, γιατί να μην πάρουν πρώτοι την πρωτοβουλία και να αναδείξουν το αναμφισβήτητο πολιτιστικό μεγαλείο της χώρας τους;

Δύο λύσεις έχει η Αγγλία μπροστά της, είτε να φανεί μεγαλόψυχη είτε να οδηγηθεί εκ των πραγμάτων σε υποχώρηση. Ποιος ο λόγος να μετατραπεί το πλεονέκτημα σε μειονέκτημα;
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com