Οι κάτοικοι των χωριών γύρω από τις Πρέσπες λένε ότι μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε στον κάμπο μια μεγάλη βρύση, από την οποία έπαιρνε ο κόσμος νερό και ποτίζονταν τα χωράφια. Ένα βράδυ, όμως, κάποιος ξέχασε τη βρύση ανοιχτή και το νερό πλημμύρισε τον κάμπο. Έτσι δημιουργήθηκαν οι λίμνες, που ποτέ δεν θα στερέψουν, επειδή η βρύση στον βυθό έμεινε ανοιχτή και κανείς δεν μπορεί να την κλείσει. Έξω από το νερό της Μικρής Πρέσπας έμειναν μόνο δύο βράχοι, το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου, που το κατοικούν άνθρωποι, και το Βιδρονήσι, που το κατοικούν πουλιά. Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση ανθρώπων στο Βιδρονήσι, ούτε και η κάθε είδους όχληση. Είναι αμέτρητες οι φωλιές των πουλιών εκεί και το ανθρώπινο βήμα θα προκαλούσε καταστροφή των αυγών και των νεοσσών. Ακόμα και το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη επάνω στο νησάκι μένει αλειτούργητο για χάρη των κορμοράνων και των πελεκάνων. (ΠΗΓΗ: www,greecewithin.com, ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ)

Σε μια από τις επισκέψεις μας στην Αλυκή Κίτρους Πιερίας, μια ψαλίδα πετούσε επί ώρα πάνω από τα κεφάλια μας και έκραζε ασταμάτητα. Μερικές φορές έφτασε τόσο κοντά, που μας ακούμπησε με το ράμφος της. Φαίνεται πως άθελά μας είχαμε πλησιάσει τη φωλιά με τα μικρά της και προσπαθούσε να μας διώξει. Νοιώσαμε σαν παρείσακτοι εισβολείς και απομακρυνθήκαμε.