Ετικέτα: Ιστορία

Τα ταμπούρια των πολιορκητών της Τριπολιτσάς το 1821 διασώζονται μέχρι σήμερα στις κορυφές δύο υψωμάτων στα Τρίκορφα βόρεια της πόλης. Το δυτικό και μικρότερο ταμπούρι του Αϊ Βλάσση, στο οποίο οχυρωνόταν ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, είναι πιο βραχώδες και δύσκολα προσβάσιμο. Το ανατολικό ταμπούρι, στο οποίο στρατοπέδευε ο Υψηλάντης, είναι μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό, ενώ η πρόσβαση είναι ευκολότερη. Οι κάτοικοι της Τρίπολης και των γύρω χωριών θεωρούν την τοποθεσία ιερή, επειδή μέχρι τη δεκαετία του 1930 έβρισκαν συνεχώς σκόρπια οστά στα βράχια. Μερικοί έλεγαν ότι όταν περνούσαν κοντά στα ταμπούρια τη νύχτα ο αέρας τους έφερνε στ’ αυτιά βογγητά πληγωμένων αντρών και μοιρολόγια γυναικών. Ο τόπος είναι συγκινησιακά φορτισμένος, επειδή εκεί έχουν δοθεί ανελέητες μάχες και έχει χυθεί πολύ αίμα. Ενδεικτικά αναφέρεται η μάχη των Τρικόρφων στις 23 Ιουνίου 1825, η οποία κατέληξε σε σφαγή 300-500 νεαρών Ελλήνων, που ήταν σχεδόν παιδιά, επειδή η επανάσταση ψυχορραγούσε και είχαν απομείνει μόνο νεαρά άτομα να πολεμήσουν.

Η ιστορική αυτή εκκλησία με τα μυθικά ψηφιδωτά ακολουθεί τη μοίρα της πολύπαθης Αγιάς Σοφιάς και πέφτει θύμα του εκδικητικού σκοταδισμού. Σύντομα, μαύρες κουρτίνες θα στερήσουν αυτή την υψηλή τέχνη από την ανθρωπότητα. Οι συμβολισμοί είναι πολλοί, πολυεπίπεδοι και αναχρονιστικοί. Η υπεροχή του Ισλάμ, το δίκαιο της κατάκτησης, η ανυπακοή στη Δύση· κι όμως, αυτό που φαίνεται να κυριαρχεί είναι το μίσος για τον προκάτοχο και ένας θυμός που δεν μπορεί να τον κατευνάσει ούτε ο χρόνος, ούτε η μαγεία της τέχνης. ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΗΓΗ: www.greecewithin.com 

Όταν πέθανε ο Κολοκοτρώνης το 1843 άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο, το οποίο είναι πολύ ευαίσθητο και φυλάσσεται στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών. Το 1968 ο διευθυντής του Μουσείου Ιωάννης Μελετόπουλος ζήτησε από τον καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννη Παππά να ρεστοράρει το εκμαγείο του 1843 και να χυτεύσει, επίσης, δύο χάλκινα εκμαγεία. Τότε ο Παπάς ανέθεσε στον βοηθό του γλύπτη Γιώργο Χουλιάρα να κατασκευάσει ένα αναπληρωματικό γύψινο εκμαγείο, το οποίο  μετά από χρόνια περιήλθε διαδοχικά στην κατοχή του ιστορικού τέχνης Νίκου Γρηγοράκη και του συλλέκτη Γιώργου Χριστοδουλόπουλου, από την Τρίπολη. Η φωτογραφία αφορά σε αυτό το δεύτερο εκμαγείο.

Το 1942 ένα 13χρονο αγόρι στην Τρίπολη διέσωσε με κίνδυνο της ζωής του τα οστά του Κολοκοτρώνη. Τα είχαν πετάξει οι Ιταλοί κατακτητές σε αντίποινα, επειδή τόλμησαν οι Τριπολιτσιώτες να γιορτάσουν την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Μια συναρπαστική ιστορία. Πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο για να ακούσετε σχετική συνέντευξη στον Real FM: https://www.greecewithin.com/gr/component/k2/item/2-ta-osta-tou-kolokotroni

Το εφιαλτικό πρωινό της 29ης Μαΐου 1453 η Αγία Σοφία ήταν ασφυκτικά γεμάτη από γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους, που παρακολουθούσαν την τελευταία λειτουργία της ζωής τους. Την ώρα που οι Οθωμανοί έφτασαν αλαλάζοντες έξω από την εκκλησία βρήκαν τη βαριά πόρτα αμπαρωμένη. Στην αρχή προσπάθησαν να την ανοίξουν χτυπώντας με τα σπαθιά τους και σπρώχνοντας με τα σώματά τους, αλλά αυτή αντιστεκόταν. Μετά έπαιρναν φόρα και τη χτυπούσαν με βαριά ξύλινα δοκάρια.

Κατά την παράδοση, στις 29 Μαΐου 1453, ένας καλόγερος της Μονής Βαλουκλή στην Κωνσταντινούπολη τηγάνιζε ψάρια δίπλα στο αγιασμένο νερό που αναβλύζει στα θεμέλια του μοναστηριού, όταν κάποιος του μετέφερε την είδηση πως η Πόλη αλώθηκε. «Μόνο αν τα ψάρια πηδήξουν απ’ το τηγάνι και πέσουν στο αγίασμα θα σε πιστέψω», απάντησε ο καλόγερος. Πριν τελειώσει τη φράση του τα μισοτηγανισμένα ψάρια πήδηξαν στο νερό. Έτσι το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής πήρε το όνομα Βαλουκλή, από την τουρκική λέξη βαλούκ, που σημαίνει ψάρι.

Πριν λίγα χρόνια κατασκευάστηκε στην Αθήνα το νέο μουσείο της Ακρόπολης, για να στεγάσει τα γλυπτά του Παρθενώνα. Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό έργο παγκόσμιας κλάσης, που βρίσκεται απέναντι από την Ακρόπολη και έχει εντυπωσιακή θέα στον ιερό βράχο. Η αρχιτέκτονες που σχεδίασαν το μουσείο είναι οι Bernard Tschumi και Μιχάλης Φωτιάδης.

Στους πρόποδες του Ολύμπου, βρίσκεται το αρχαίο Δίον, που ήκμασε τον 5ο αιώνα π.Χ. και αποτελούσε μία από τις πιο ξακουστές Μακεδονικές πόλεις. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως την αρχαία πόλη με όλες τις υποδομές της, καθώς και αγάλματα, αγγεία, ψηφιδωτά και επιγραφές ανεκτίμητης ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας. Στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου το Δίον είχε σημαίνουσα θέση, ενώ από εκεί ξεκίνησε ο στρατηλάτης την εκστρατεία του για την Ασία. Εκτός από πλούσια ιστορία, η περιοχή προσφέρει και υπέροχα τοπία. Σε κοντινή απόσταση από τον υπαίθριο αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται το χωριό του σύγχρονου Δίου, το οποίο είναι καλοδιατηρημένο και διαθέτει εντυπωσιακό αρχαιολογικό μουσείο, καθώς και καλές υποδομές εξυπηρέτησης τουριστών.

Ένα παιδάκι διέσωσε τα οστά του Κολοκοτρώνη, ένας συλλέκτης τη μορφή του, ένας καθηγητής τα ταμπούρια του, ένας ταβερνιάρης τα τραγούδια του, μια χορεύτρια τους χορούς του, ένας λαϊκός συγγραφέας τις πιο απόκρυφες λεπτομέρειες της ζωής του. Μια ομάδα Αρκάδων αφιερωμένη μέχρις εσχάτων στον εθνικό ήρωα που έβγαλε το γένος μας από το σκοτάδι. Μια ραδιοφωνική συνέντευξη σε εκπομπή του Μάνου Τσιλιμίδη στον Real FM.

Το αρχαιολογικό Μουσείο της Λευκωσίας φιλοξενεί εκπληκτικά εκθέματα, που ξεδιπλώνουν με μαγικό τρόπο τις βαθύτατες ελληνικές ρίζες του νησιού.

 Ήταν απελπιστικά λίγοι οι στρατιώτες που υπερασπίζονταν την Κωνσταντινούπολη λίγο πριν την Άλωση, επειδή ήταν μικρός ο πληθυσμός της πόλης και χιλιάδες οι νέοι που κατέφευγαν στα μοναστήρια για να αποφύγουν τη στράτευση. Όταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ζήτησε να πληροφορηθεί τα αποτελέσματα της τελευταίας γενικής επιστράτευσης πριν την τελική αναμέτρηση με τους Οθωμανούς, ο στενός συνεργάτης του Φραντζής του απάντησε ότι έγινε κατορθωτό να επιστρατευθούν μόνο 4.937 άντρες από τους 30.000 που ήταν ικανοί να φέρουν όπλα. Τότε ο βασιλιάς αναστέναξε βαθιά και τον παρακάλεσε να κρατήσει μυστικό τον αριθμό.

Ο Κολοκοτρώνης πέθανε στην Αθήνα στις 3 Φεβρουαρίου 1843. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο. Με αυτό τον τρόπο διασώθηκαν πιστά και με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Γέρου του Μοριά. Το ιστορικό και πολύτιμο αυτό εκμαγείο φυλάσσεται στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο της Αθήνας.

Το καινούργιο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί ένα από πιο σύγχρονα μουσεία του κόσμου. Έχει μια περίεργη ενέργεια αυτό το μουσείο, που την οφείλει στη διάχυτη και μαζική ομορφιά των αγαλμάτων. Τα ωραιότερα γλυπτά της ανθρωπότητας βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο και μαγεύουν τους επισκέπτες. Οι Έλληνες επισκέπτονται το μουσείο μαζικά με τα παιδιά τους. Η αρχαία κλασσική τέχνη είναι μέρος της καθημερινότητας των Αθηναίων. Οι τεράστιες γυάλινες εξωτερικές επιφάνειες του κτηρίου το κάνουν διαφανές στο άφθονο αθηναϊκό φως που ξεχειλίζει χειμώνα καλοκαίρι. Οι Κυριακές στο μουσείο μοιάζουν με παλλαϊκές γιορτές. Είναι μεγάλα τα πλήθη των επισκεπτών, αλλά δεν υπάρχει ομορφότερο στρίμωγμα απ' αυτό.

Όταν το 332 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος πέρασε από την περιοχή της σημερινής Αλεξάνδρειας, γονάτισε στην αχανή παραλία και χάραξε στην άμμο το αμφιθεατρικό σχήμα της μελλοντικής πόλης, η οποία θα γινόταν η πρωτεύουσα της Αιγύπτου και θα έπαιρνε το όνομά του.

«Κατεβάστε αμέσως τη φωτογραφική μηχανή γιατί απαγορεύεται η φωτογράφηση σ’ αυτόν τον χώρο». Ο τόνος της φωνής του φύλακα δεν σήκωνε αντιρρήσεις. Πριν από λίγη ώρα, όταν ποδοπατιόμασταν με τουρίστες από ολόκληρο τον κόσμο στο ισόγειο του ναού του Αγίου Μάρκου της Βενετίας, κανείς δεν μας εμπόδισε να φωτογραφίζουμε. Όταν, όμως, ανεβήκαμε στον εξώστη, όπου φυλάσσονται τα έργα τέχνης που αρπάχτηκαν από την Κωνσταντινούπολη το 1204, μετά την άλωσή της από τους σταυροφόρους, μας αντιμετώπισαν περίπου ως κακοποιούς.

Τον Φεβρουάριο του 1451 πέθανε ο σουλτάνος Μουράτ και τη θέση του πήρε ο γιος του Μωάμεθ, που δεν ήταν ούτε είκοσι χρονών. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έδειξε χαρούμενος που ο νεαρός σουλτάνος υποσχέθηκε να διατηρήσει την ειρηνική συνύπαρξη με το Βυζάντιο, συνεχίζοντας την ίδια πολιτική με τον πατέρα του.

Το 1823 ένα 11χρονο κοριτσάκι, που το έλεγαν Καλλίτσα, αρπάχτηκε από τους Τούρκους στο χωριό Αποδούλου του Αμαρίου Ρεθύμνου και στάλθηκε για πούλημα στα σκλαβοπάζαρα της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου. Εκεί την αγόρασε ένας Άγγλος αρχαιολόγος και την πήρε μαζί του στην Αγγλία για να τη χρησιμοποιήσει ως οικιακή βοηθό. Η ιστορία της Καλλίτσας κόβει την ανάσα και φανερώνει την ικανότητα επιβίωσης της ελληνικής φυλής.

Στις αρχές του 18ου αιώνα πολλοί δραστήριοι και ασυμβίβαστοι με τους Οθωμανούς Έλληνες μετανάστευσαν από τα Επτάνησα και την υπόλοιπη υπόδουλη Ελλάδα στην Τεργέστη, όπου δημιούργησαν μεγάλες εμπορικές και ναυτιλιακές επιχειρήσεις και μεσουράνησαν στην ιταλική και διεθνή οικονομία. Από εκεί ενίσχυσαν αποφασιστικά την επανάσταση του 1821, αλλά και πρόσφεραν τεράστιο φιλανθρωπικό έργο στην πόλη που τους έδωσε καταφύγιο. Σήμερα η ελληνική κοινότητα απαριθμεί μόνο 800 μέλη και δεν έχει πλέον την οικονομική ισχύ του παρελθόντος. Διατηρεί όμως την αίγλη της και χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην τοπική κοινωνία.