Ετικέτα: Γορτυνία

 {jcomments on}

Το χιονοδρομικό κέντρο της Οστρακίνας βρίσκεται σε οροπέδιο της ψηλότερης κορυφής του Μαινάλου, η οποία έχει υψόμετρο 1.981 μέτρων. Διαθέτει ορειβατικό καταφύγιο και τέσσερις χιονοδρομικές πίστες, που ξεκινούν από τα 1.650 και φτάνουν στα 1.850 μέτρα. Το Μαίναλο έχει πάνω από 50 κορυφές και υμνήθηκε για την απαράμιλλη ομορφιά του από τον Γκαίτε, ενώ υπήρξε λίκνο της Επανάστασης του 1821 εναντίον των Οθωμανών. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία εκεί έζησε ο τραγοπόδαρος θεός Πάνας. 

«Ο πατέρας μου έχει πάθος με τα βουνά και τα χιόνια. Από μωρό σαράντα ημερών με κουβαλούσε στους ώμους και με πήγαινε σε ψηλές κορυφές. Η μητέρα μου δεν το ήθελε αυτό, αλλά έκανε υπομονή, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Έτσι κι εγώ απόκτησα το ίδιο πάθος. Ακό­μα και η γυναίκα μου πέρασε από εξετάσεις πριν την παντρευτώ, έπρεπε πρώτα να αγα­πήσει το χιόνι και να μάθει σκι».

«Σπούδασα οικονομικά και είχα σαν όνειρο να ασχοληθώ με τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, αλλά κατέληξα λογιστής σ’ ένα συνεταιρισμό υδραυλικών. Δεν μου άρεσε αυτή η δουλειά, ούτε και η Αθήνα, την οποία έψαχνα ευκαιρία να εγκαταλείψω. Δεν ένοιωθα ελεύθερος σ’ αυτή την πόλη, δεν μπορούσα να αφομοιώσω τις παραστάσεις και τα μηνύματα, ήμουν σαν χαμένος. Στα 28 χρόνια μου συνειδητοποίησα οριστικά ότι τα έχω πάρει όλα λάθος και αποφάσισα να μηδενίσω το κοντέρ. Τέρμα οι γνώσεις που είχα αποκτήσει μέχρι τότε, τέρμα και οι δουλειές που δεν έδιναν νόημα στη ζωή μου».

«Τα έλατα που καίμε στο τζάκι πετούν σπί­θες. Γι’ αυτό τον λόγο στρώναμε στο χει­μωνιάτικο δωμάτιο σαΐσματα από μαλ­λί γίδας, που δεν καίγονται αν πέσει φωτιά επά­νω τους. Στη μια γωνιά του δωματίου κοιμό­ταν σ’ ένα ψηλό στρώμα ο παππούς με τη για­γιά και δίπλα στρωματσάδα τα εγγόνια. Το αντρόγυνο κοιμόταν στην κρεβατοκάμαρα με το μωρό. Όταν αυτό μεγάλωνε μετακόμιζε στο χειμωνιάτικο δωμάτιο, για να πάρει τη θέση του δίπλα στους γονείς το επόμενο μωρό».

«Γύρισα στα Μαγούλιανα μετά από πολλά χρόνια ξενιτιάς στην Αμερική. Είμαι ομορφόπαιδο, τσαχπίνης και μπίζνεσμαν. Άνοιξα αυτό το πολυκατάστημα σαν καφενείο, ξενοδοχείο, ταβέρνα και κουρείο, όλα μαζί». Το μαγαζί του πανέξυπνου Τζίμη Γόντικα βρίσκεται κάτω από έναν πελώριο πλάτανο, που σκεπάζει απ’ άκρη σ’ άκρη την μικροσκοπική πλατεία του χωριού. Κάτω από τον ίδιο πλάτανο κατάστρωνε τα σχέδια της επανάστασης πριν 200 χρόνια ο Κολοκοτρώνης μαζί με τον Μαγουλιανίτη πρώτο υπασπιστή του Φώτη Χρυσανθακόπουλο ή Φωτάκο.

«Από μικρός πελεκάω ξύλα. Τι σχέδια φτιάχνω; Ότι κινάει το μυαλό μου. Στην αρχή έφτιαχνα κουτάλες και μαγκούρες, μετά άρχισε να αυγαταίνει η δουλειά με τασάκια και σκαφιδάκια. Από τη νύχτα σκέφτομαι τι θα φτιάξω μόλις ξυπνήσω το πρωί. Η γυναίκα μου φωνάζει να σταματήσω, εγώ όμως δουλεύω, γιατί θέλω να δίνω κάθε μέρα στα εγγόνια μου πατατάκια και γαριδάκια. Δεν μπορώ να σταθώ αν δεν δουλέψω, ακόμα και την Κυριακή, ακόμα κι αν δεν κερδίζω τίποτα. Περνάει κι η ώρα έτσι, πότε φωτάει, πότε νυχτώνει, δεν το καταλαβαίνω καθόλου».